Jeugdherinnering
Aarle-Rixtel - Met het winterse weer van de afgelopen tijd kwam deze jeugdherinnering weer naar boven. Ondanks dat het heel aangrijpend was weten mijn zus en ik niet meer wie haar uit de sloot heeft gehaald. We weten nog wel dat er veel kinderen langs de sloot van alles riepen. Ik was 5 of 6 en José 10 of 11. Misschien herinnert iemand zich dit ook nog en wie weet kunnen we zo de redder of redster alsnog bedanken.
Jeugdherinnering
Begin jaren 60 werd mijn zus uitgedaagd om op onbetrouwbaar ijs te gaan staan,
Ze is toen met haar houtjes touwtjes jas helemaal kopje onder gegaan.
Het was in Aarle-Rixtel in een sloot naast kunstschilder Bies,
oh mijn god wat was ze koud en ontzettend vies.
Mijn teentjes waren in mijn schoenen half bevroren,
Ons moeder was zo geschrokken, ik voel nog de draai om mijn oren.
Ik had namelijk gezegd dat ze was verdronken,
Tot plotseling haar voetstappen in de gang klonken.
Gelukkig was ze er op tijd uitgehaald, we weten niet door wie,
Misschien herkent iemand zich hierin en kunnen we nog bedanken tijdens deze pandemie.
In een warme teil werd ze schoongemaakt en opgeknapt,
alle kleren gewassen wat iedereen wel snapt.
Die jas heeft ze nog heel lang gedragen,
Mijn zus heb ik nooit horen klagen.
Warme groeten Dinie Kweens Kuijpers en José de Hoon Kuijpers