Bloot
'Ik zit in een bubbelbad', schalde Adèle Bloemendaal in een reclame. 'Nee, daar zie je niks van!' Misschien ligt het aan de corona-bubbel waar ik in zit, maar ik erger me behoorlijk aan de verpreutsing van de Nederlandse samenleving. Een hoop ophef over het tv-programma ‘Gewoon bloot’, waarin mensen uit de kleren gaan om hun naakte lichaam te tonen. Als je dit programma niet wilt zien, dan kijk je toch niet.
Opgegroeid in de jaren 70 heb ik geen moeite met bloot. Binnenshuis konden gezinsleden mij in mijn blootje tegenkomen en tot de puberteit hadden de meesten van mijn gezinsleden daar geen moeite mee. Respect voor elkaar hebben wij thuis hoog in het vaandel. Als een huisgenoot bij ons naar de wc, onder de douche of in bad gaat, gaan deuren meestal niet op slot. Of je eerst klopt of helemaal niet naar binnen gaat is per persoon bekend.
Dit is vergelijkbaar met omgangsvormen tijdens mijn jeugd in de jaren 70, toen aan zee vele dames topless liepen en in Fa-reclames personen bijna naakt door je beeld huppelden. Bloot was voor bijna iedereen gewoon. Toen na broeierige zomerdagen regen als weldaad uit de hemel viel, werden bij ons thuis de kleren uitgetrokken. In onze beschutte achtertuin genoten we van de verkoeling die zo’n regenbui geeft op je blote huid. Alleen mijn preutse jonge broertje deed niet mee. Hij probeerde van achter een raam dit unieke familiemoment te fotograferen. Hilariteit, toen later bleek dat hij door de flits enkel overbelichte ramen had vastgelegd.
Natuurlijk moet je grenzen aangeven. Privacy is goed, maar bloot zijn is heel normaal. Het staat zeker niet gelijk aan seks. Accepteer je lichaam met de mooie en minder mooie onderdelen. Ooit nam de kleuterjuf van oudste me even apart. Zoonlief had in zijn blote billen over de gang gelopen. 'Dat zien we vaker bij oudsten', zei ze lief.
Geen schaamte voelen over bloot hoort bij een vierjarige en dit zou eigenlijk bij iedereen zo moeten zijn. Toch laten mensen dingen aan hun lijf veranderen. Mode? Onzekerheid? Cosmetisch? Ze moeten dat helemaal zelf weten, net als het kijken naar het tv-programma ‘Gewoon bloot’. Want hopelijk wordt bloot weer gewoon bloot. Een reden om me via deze column een beetje bloot te geven.