Afscheid van Joep
Slechts acht jaar hebben wij mogen genieten van Joep. Destijds geadopteerd via een Rescue organisatie die Spaanse honden redden die anders ten dode zijn opgeschreven. Het was zo’n angstig beestje dat zich gelukkig heel snel hechtte aan en bij ons. Altijd bleef hij in ons kielzog. Hij wist de weg naar huis blindelings te vinden als we te lang stonden te buurten. Nooit speelde hij met speeltjes of andere honden. Hij had genoeg aan ons. En ook aan Siem en Lola, hij stond al te kwispelen als hij ze hoorde aankomen. Als ze als baby boven lagen te huilen, stond hij al bij de deur om ons te waarschuwen.
De laatste jaren zijn voor hem waarschijnlijk vaak pijnlijk geweest. Talloze malen zijn we bij de dierenarts geweest. Het was ook steeds iets anders. De heftigste kwalen begonnen twee jaar geleden met een knieband waaraan ie werd geopereerd. Dit zou moeten genezen in een paar maanden. Echter een paar maanden later bleef ie slecht lopen. Weer foto’s gemaakt en verschillende medicijnen gekregen. Helaas is op foto’s niet altijd alles even goed te zien. Na weer een foto werd er toch een bottumor geconstateerd. Er was maar een optie, zijn pootje amputeren. Maar ook met drie pootjes kon Joep goed vooruit. Tot een paar maanden geleden. Het begon met een blaasontsteking, maar ook zijn nieren waren niet optimaal. Na weer een antibioticakuur dachten we dat het weer ging herstellen. Helaas, hij viel steeds meer om en kon zich niet staande houden. In eerste instantie ging de dierenarts er van uit dat het toch de artrose was die hem parten begon te spelen. Want dit was een paar jaar geleden ook al geconstateerd. Met tramadol en een injectie voor de pijn liep ie de volgende dag weer heel goed. Echter dat was van korte duur. Ruim een week later begon hij weer steeds te vallen. Tot het onlangs zo erg was dat we weer de dierenarts gebeld hebben. Het spreekuur zat vol maar er was alle begrip en we mochten tussendoor. Hij kreeg een hele zware medicatie waarvan ie heel suf zou moeten worden. Het mocht niet baten. Hij bleef kermen en kon niet meer overeind. Op zaterdag weer terug en weer een nieuwe foto gemaakt. Het leek toch of de tumor ook in een andere poot zat. Na overleg met de dierenarts hebben we het besluit genomen om Joep uit zijn lijden te verlossen. Hij heeft een mooi plekje in onze tuin gekregen waar Siem en Lola nu bloemzaadjes gezaaid hebben.