Enter Herman
Onlangs is onze Engelse buldog Bhumi overleden. Het stond voor ons vast, dat we geen nieuwe hond wilden. Geen enkele hond zou haar plaats kunnen innemen. Maar omdat het toch wel heel rustig werd in ons huis, hebben we besloten om een schildpad in huis te nemen. Het is een Russische vierteenlandschildpad geworden, met de wetenschappelijke naam testudo horsfieldii.
De naam Herman hebben we afgeleid van de wetenschappelijke naam voor Griekse landschildpadden, zijnde testudo hermanni. De naam Herman betekent ook wel 'nobele strijdkracht'. Echt veel heldhaftige dingen heeft hij nog niet gedaan, maar hij weet zijn weg toch al behoorlijk te vinden. En hij eet iedere dag braaf zijn groenten op, dus wie weet. Als hij over 30 jaar eindelijk volwassen is, kan hij misschien al rondwandelen zonder om te vallen tussen de boomschors op de bodem van zijn terrarium in onze woonkamer.
Een terrarium is hetzelfde als een aquarium (letterlijk een verzameling water), maar dan in plaats van aqua zit er terra (aarde) in. Daarnaast kun je ook een herbarium (planten), een vivarium (wilde dieren) of voor de liefhebbers een vinarium (een verzameling wijn) hebben. Herman mag als hij een jaar of drie oud is ook naar buiten. Maar dan wel buiten bereik van vogels of vossen.
Nu ben ik zo handig als u van een taalcolumnist mag verwachten, maar gelukkig heb ik nog een jaar of twee voordat ik zijn buitenren af hoef te hebben. De titel van deze column is 'enter Herman'. Dat enter wordt wel in films of toneelstukken gebruikt om de komst van iemand aan te kondigen. Bij 'enter Herman' weet je dus dat Herman in ons leven binnen is gekomen. Daarnaast is een 'enter' ook een eenjarig dier. En dat past precies, omdat Herman exact één jaar oud is.
Ja, wij linguïsten houden wel van een taalmopje zo nu en dan. Nu heeft Herman geen nood aan een formele aankondiging, gewoon iedere dag zijn natje en zijn droogje, dan is hij al meer dan tevree. Maar dankzij deze column is hij toch maar mooi wereldberoemd in Laarbeek. Het probleem met een schildpad is wel dat je pas na ongeveer drie jaar weet of het een mannetje of een vrouwtje is. Dan kun je aan de lengte van de staart zijn of haar geslacht zien. Als het toch een vrouwtje zou zijn, hebben we daar wel al iets op gevonden: dan noemen we haar Hervrouw.