Natuur, hoe moeilijk is dat
Natuur, hoe moeilijk is dat
De uitdaging is er om nog te redden wat er te redden is van de steeds schaarser wordende natuur en de, in het verlengde hiervan, het zich versnellende proces van klimaatontwrichting.
Natuurkundigen en andere wetenschappers volgen al enige tijd het herstel van de natuur in en rondom Tsjernobyl na de kernramp op 26 april in 1986, alweer 35 jaar geleden dus. Nog steeds is hier sprake van een verhoogde straling zodanig zelfs dat een bosbrand enkele jaren terug niet geblust kon worden vanwege te hoge stralingsrisico’s. Ongezond, dat is wel duidelijk. En toch, flora en fauna die uiteraard ook onder invloed staan van de straling gedijen er beter dan in de periode voor de kernramp. De conclusie is overduidelijk de natuur is in staat zich te herstellen ook na een ramp. Alleen de mens moet zich hier niet laten zien want wij mensen vormen een grotere bedreiging voor de natuur dan een kernramp.
Wat voor Tsjernobyl van toepassing is, geldt voor de natuur wereldwijd dus ook om de hoek of nog dichterbij de achtertuin: gewoon met rust laten en het komt goed. Dat lijkt en is in feite heel gemakkelijk. Je hoeft er namelijk ook geen geld aan uit te geven, niet direct uit de eigen portemonnee of belastingcenten welke je eerder gedoneerd hebt. Helaas is het echter zo dat de mens nogal hebberig is en we een wereld willen scheppen waar we voordeel (vooral financieel gewin) uit kunnen halen.
Dit brengt me bij het artikel van Dhr. Van Beek (DMLK 12 mei ) die terecht stelt dat je bestaande natuur niet moet willen uitbuiten ten koste van deze zelfde natuur. Met de plannen die er liggen wordt er gewoon een stukje natuur waar we al te weinig van hebben om zeep geholpen. Dit terwijl de natuur al zwaar onder druk staat door de aanleg van vijf zonnevelden en de optie om er nog wat windmolens aan toe te voegen.
Daarbij moeten we niet vergeten dat de aantasting van de natuur ook nog eens geld gaat kosten omdat de zandpaden (hebben we ook te weinig) ook nog eens vervangen worden door een verhard pad voor fietsers en de bereikbaarheid van een paviljoen. Voor dit paviljoen worden dan ook de nutsvoorzieningen gerealiseerd en zal er verkeer zijn voor bevoorrading etc.
Het lijkt er sterk op dat we hier dezelfde fout gaan maken als dat er in de Biezen is gebeurd: natuur uitbuiten voor het geldelijk gewin van een enkele ondernemer. Moeten we toch niet willen als 'groenste gemeente'.
Henk Heesakkers
Bomenwerkgroep Laarbeek