Dingedong
'Is het lang geleden, is het lang geleden…', fluit manlief schel door het huis. Gek, een paar minuten geleden zong ik dit songfestivalnummer toen ik de was deed. Zijn we nu beiden besmet door het songfestival? Ik vrees dat ik de aanstichter ben. Ik smul van het songfestival. Stiekem weet ik dat er optredens zijn waarbij je je gehoorapparaat liever uitzet, dat er gedrochten van optredens zijn waarbij vuurwerk en trommels overuren maken en dan de discutabele puntentellingen waarbij je je groen en geel ergert omdat ‘buren’ elkaar toch zo lief of juist stom vinden. En toch kijk ik bijna elk jaar. Dus de winst van Duncan Laurence in 2019 was een ontlading.
Misschien is het de nostalgie uit mijn jeugd. Met natte haartjes, schoon gewassen voor de TV. Om 21.00 uur precies klonken de bekende klanken van het ‘Te Deum’ van Charpentier, de herkenningsmelodie van Eurovisie-uitzendingen. Daarna steeg bij mij de spanning. Zou Nederland nu eindelijk een keertje winnen? De laatste winnaar, van Dingedong, had ik nooit bewust meegemaakt, maar chauvinistisch als ik ben wist ik zeker; Dit jaar gaat het lukken. Als ik lief was en ‘ons’ liedje leek kansen te hebben, mocht ik alle optredens kijken om dan héél stil en stiekem de puntentelling mee te pikken. Eerlijk gezegd vond ik die nog interessanter dan de optredens, al zonk de moed me steeds meer in de schoenen als de ‘douze points’ voor onze fantastische inzending toch uitbleven.
Invoering van halve finales pakte voor Nederland rampzalig uit. Jarenlang wisten we niet eens de finale te halen. Sieneke, met draaiorgel, was een van de capriolen die Nederland inzond. Grappig is dat de draaiorgelpoppetjes in de achtergrond er in pré-coronatijd mee konden schnabbelen. Tijdens een kindervoorstelling in Openluchttheater Mariahout vertelde de artieste dat zij en haar vader deze rollen vervulden en dat ze nog steeds als gimmick geboekt werden.
Zaterdag zal ik wel, met WhatsApp onder handbereik, de uitzending bekijken. Een appje over een suf optreden of een hatelijke opmerking over een valse noot is naar een andere liefhebber zo verstuurd. Samen nagelbijtend de puntentelling bijhouden moet wederom in onze eigen bubbel. Hopelijk krijg ik mijn huisgenoten mee, want samen de songfestivalgekte en daarmee het leven vieren is ook veel te lang geleden.