Lola 3 jaar
Al een paar weken ging het erover, Lola wordt drie jaar. ‘Lola, kun je tellen? Hoeveel jaar word jij?' En Lola antwoordde steevast ‘een, twee, vier’. De drie duurde even voordat ie er tussen viel. En Lola, wat wil jij voor je verjaardag? 'Een fietsbel, trappers, cocomel taart en oorbellen’. Nu zouden wij als opa en oma met Lola naar de juwelier gaan om oorbelletjes te laten schieten. Voor een driejarige is dit natuurlijk nog heel spannend. Maar we zouden er een gezellig opa- en oma-middagje van maken. Siem zou meegaan om haar handje vast te houden.
Lola bleef voorbeeldig zitten terwijl de oorlelletjes ontsmet werden en aangetekend werd waar de oorbelletjes ingeschoten moesten worden. Nu kwam er een collega bij zodat de oorbelletjes tegelijk gezet konden worden. Siem posteerde zich er zonder iets te zeggen tussen en nam Lola haar handjes heel liefdevol vast. Het ging sneller dan Lola verwacht had maar van de schrik begon ze spontaan te huilen, sprong ze van het krukje af en vloog in mijn armen. Maar de oorbelletjes zaten erin, een ijsje deed wonderen en trots laat ze nu iedereen haar oorbelletjes zien. Ben benieuwd of ze hier lang mee zal lopen, we wachten af.
Haar moeder had beloofd als ze nu ook het potje zou gebruiken in plaats van de luier, ze chips zou krijgen. Siem zei tegen Lola: ‘kom Lola, plas eens op het potje want ik lust ook chips’. Het lukte niet bij Lola dus ook geen chips. Lola ligt al in dromenland terwijl Siem onder de douche uitkomt. Siem loopt de woonkamer in en zegt: ‘kom eens mama, Lola heeft op het potje geplast, dus wij krijgen chips’’. Zijn moeder antwoordt: ‘dat kan helemaal niet Siem, Lola slaapt’. Maar Siem was niet te vermurwen en zijn moeder moest en zou komen kijken. En inderdaad het potje was gevuld maar wel met water. Zegt zijn moeder: ‘grapjas, jij hebt er water in gedaan’. Waarop Siem hard begint te lachen en zegt dat ie toch wel erg veel zin in chips had. Ach een leugentje om bestwil. Ik weet niet hoe het afgelopen is maar vermoed dat ie nog wel chips heeft gekregen.