Kind van de rekening
Ze komt uit een cultuur waar mannen vaak de dienst uitmaken. Des te opvallender is het dat zij, als dertienjarig meisje, het voortouw neemt in alles wat er binnen het gezin geregeld moet worden. Haar ouders volgen de inburgeringslessen en doen hun best, maar met hen communiceren lukt nauwelijks. Jonge mensen leren sneller een vreemde taal. Niettemin pikken haar twee oudere broers het Nederlands minder vlot op dan hun zusje. Zo’n meisje wordt dan automatisch het aanspreekpunt.
Af en toe moet ik haar echt in bescherming nemen want ze is per slot van rekening nog een kind. Er moeten echter zoveel dingen geregeld en doorgesproken worden, dat het niet anders kan. Dit betekent dat zij ook al met volwassen onderwerpen te maken krijgt waar je zo’n meisje nog helemaal niet mee wil belasten.
Laatst vroeg ze of ik voor haar moeder een afspraak bij de huisarts kon maken. Even later werd dit berichtje gevolgd door de vraag of het misschien een dubbele afspraak mocht worden. Vader liep ook al langer met pijn rond.
Ook huisartsenpraktijken hebben het afgelopen jaar met flinke uitdagingen te maken gehad. Een afspraak inplannen is om die reden niet meer zo eenvoudig. Ik was de vijfde wachtende maar het lukte de bereidwillige assistente om de volgende middag nog een plekje te vinden. Ik gaf het door aan het meisje en er kwam een bedankje, vergezeld van een serie hartjes.
Een dag later kreeg ik ’s avonds opnieuw een Whatsappberichtje. Heel veel sorry maar ze was er net achter gekomen dat zij haar ouders de verkeerde datum had doorgegeven. Ze waren dus niet naar de afspraak geweest. Oh jee, dacht ik, hoe krijg ik dit uitgelegd aan de doktersassistente? Ik begreep haar reactie volledig; ‘heb je enig idee hoe moeilijk het voor ons is om alle afspraken ingepland te krijgen momenteel?’ Ja dat had ik. ‘Die mensen moeten echt leren om zorgvuldiger met hun afspraak om te gaan. Ik ga ze dus echt wat verder weg inplannen’. Ik legde de oorzaak uit en dat dit meisje juist zo ontzettend haar best doet. Ik kreeg als antwoord dat zo’n kind niet zo’n verantwoording opgelegd mag worden. Die mening deel ik. Ik heb alleen geen oplossing.
Door de fragiele manier van communiceren gaat er wel eens iets fout. Dat blijft vervelend voor alle partijen. In dit geval mocht er gelukkig bij spoed altijd gebeld worden.