Ons Roosje

Monique Manders en haar vriend Jaap Tilburgs uit Aarle-Rixtel, zijn gek op hun Roosje. Roosje is een wit hangbuikzwijn. Roosje is waarschijnlijk drie jaar oud en een vrouwtje. “Hoe oud precies weten we niet”, vertelt Monique. “We hebben haar vanuit een dierenopvang hierheen gehaald. 

Monique en Jaap zijn echte dierenvrienden. Behalve Roosje, zijn er ook nog drie hondjes en drie konijnen. “Vroeger was er ook nog een pony”, lacht Monique. “Niet hier, maar in de wei bij mijn ouders.” Roosje heeft in de tuin een riant onderkomen. Een ruim hok met een royale ren. Roosje woont er samen met een konijn. “Je zou verwachten dat Roosje een penetrante geur in de tuin zou verspreiden”, zegt Monique. “Zeg nou zelf, ruiken jullie iets? Redacteur en fotograaf van DeMooiLaarbeekKrant moeten toegeven. Je ruikt inderdaad niets. “Wij houden van dieren in het algemeen. We behandelen ze met respect, verzorgen ze goed en geven ze voldoende ruimte.

Waarom een hangbuikzwijn?
“Hoe kom je er nou toe om een hangbuikzwijn te nemen?”, vraagt DeMooiLaarbeekKrant. “Had toch ook een kanarie of een goudvis kunnen zijn?” Dan blijkt dat Roosje een voorganger had. Bertus, het hangbuikzwijn van haar vriend Jaap. Bertus leefde van het overtollige eten, dat anders weggegooid zou worden. “Bertus is drie jaar geleden overleden. We hielden plotseling eten over. Zonde om weg te gooien. Er moest dus een nieuw zwijntje komen. We zochten op Marktplaats. Uiteindelijk kregen we contact met een dierenopvang. Daar kochten we twee zwijntjes, een wit en een zwart. Ze zouden gezelschap aan elkaar hebben. Eenmaal hier, bleken ze toch niet zo gezellig met elkaar om te gaan. We hebben het zwarte zwijntje teruggegeven aan de dierenopvang.”

Aanhankelijk en intelligent
“Roosje hechtte wel meteen bij ons”, zo gaat Monique verder. “Roosje is lief, aanhankelijk en intelligent. Ze reageert op de meeste mensen positief. Soms komen er vrienden op bezoek die bedenkingen hebben tegen het houden van een hangbuikzwijn. Het is net alsof Roosje zoiets aanvoelt. Ze reageert daar wat knorrig op. Als Roosje haar zin niet krijgt, gaat ze gillen. Net als kinderen dat doen.”

“Roosje is dan wel ons huisdier, maar komt nooit binnen. Je kunt haar geen kunstjes en commando’s leren zoals een hond. Ze is zowel intelligent als eigenwijs. Meestal komt ze wel als ik haar naam noem, maar niet altijd.”

Wandelen
Regelmatig maakt Monique een wandelingetje met Roosje. Niet aan een riempje, maar gewoon los. “Er zijn geen riempjes die om die dikke nek passen”, lacht ze. Vandaag heeft Roosje weinig zin om te wandelen. Slechts met grote moeite kan Monique haar met brokjes uit haar ren lokken. Ze heeft meer zin om haar eigenwijsheid te demonstreren. Ze probeert regelrecht door de geopende keukendeur naar binnen te rennen. Eenmaal buiten de tuin, waggelt Roosje gedwee met Monique mee. Roosje heeft meteen veel bekijks. Wandelaars blijven verbaasd staan en kinderen lopen mee.

“Moet je hier nou gek voor zijn, Monique?”, zo wil DeMooilaarbeekKrant weten. “Nee, je hoeft hier niet gek voor te zijn”, lacht Monique. “Integendeel, je moet er wel even over nadenken voor je eraan begint. Als Roosje iets zou overkomen? Ik zou het zo weer doen!” Roosje knort tevreden.