Engels

Zo weinig als Siem om televisie geeft, zo graag ziet Lola filmpjes. Groot was onze verbazing dat ze vooral Engelstalige filmpjes aanwijst. ‘Cocomelon oma’. Ik begreep er eerst niets van maar het staat toch echt op YouTube. ‘A, B, C, oma’ zegt Lola. Maar dit zegt ze niet in het Nederlands. Ze spreekt het verrassend genoeg ook nog op zijn Engels uit. In Cocomelon komt het hele alfabet aan de beurt en Lola zingt gewoon mee. Ik was benieuwd bij de letter W, omdat die op zijn Engels toch heel anders wordt uitgesproken. Maar nee hoor, Lola zingt gewoon mee: ‘double you’. Ik had geen klompen aan maar die zouden breken.

In Cocomelon kwam ook het liedje voor van ‘hoofd, schouders, knie en teen’. Maar ook dit zingt Lola gewoon in het Engels mee. Vrolijk tettert ze: ‘head, shoulders, knees and toes’ en ze wijst ook nog de juiste lichaamsdelen aan. Later gaan we een spelletje doen. Lola verdeelt de kleuren en vertelt er die bij. Siem is ‘green’, opa is ‘red’, oma is ‘pink’ en Lola is ‘purple’. Dan gooit ze de dobbelsteen: ‘ one, two, five’. Het verbaast me niet dat kinderen tegenwoordig niet meer zo goed zijn in Nederlands. Ongetwijfeld is het niveau van Engels wel gestegen. Het Engels wat zij spreken leerde ik pas met mijn dertien jaar, in de eerste klas van het voortgezet onderwijs.

Maar dit herinnert me wel aan de periode dat onze dochter, de moeder van Siem en Lola, op het voortgezet onderwijs zat. Ze had al een aantal jaren Engelse les gehad maar was er wel duidelijk in dat dit niet haar lievelingsvak was. Toen er een Engelstalige trainer overkwam om de sport wat bij te spijkeren, vroeg ze aan hem voordat hij vertrok hoe laat hij op het ‘flyfield’ moest zijn. Het mag duidelijk zijn dat ze dit nog lang heeft moeten horen. Als ik nu het niveau van Lola bestudeer, dan zal haar Engels beter zijn dan van haar moeder schat ik.