Frasier

30 september 2021, 07:32

Van sommigen onder u heb ik al wat mails ontvangen en een enkele keer hoor ik door de straat 'Hey schrijver, blijf zo doorgaan!'. Die interactie waardeer ik uiteraard, maar verder blijft het qua informatievoorziening toch voornamelijk eenrichtingsverkeer van mij richting u als lezer. Maar goed, dat is het lot van een taalcolumnist. Om u wat meer informatie over de persoon achter deze column te geven: mijn favoriete (Amerikaanse) televisieshow is Frasier. Die serie draait rond Frasier Crane, een psychiater met zijn eigen radioshow, en zijn broer Niles Crane, ook psychiater. Sommige mensen vergelijken mijn broer en mij ook wel met Niles en Frasier. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Wij zijn allebei vertaler, spreken net zoals Frasier en Niles verschillende talen, we houden wel van sarcastische humor en we zijn zowel qua geboortedatum als mentaal van voor de woke-generatie. Toen Roz, de losbandige producer van de radioshow van Frasier, vertelde dat ze een Franstalige vriend had, vroeg Frasier: "Is het al zover gekomen? Zijn er geen Amerikanen meer over?". Op het moment dat Roz het uit wil maken met de Fransman, moet Frasier vertalen wat Roz wil zeggen. Jean-Pierre is blij dat het uit is, maar hij wist gewoon zelf niet hoe hij het moest verwoorden. Frasier zegt dat hij gewoon net moet doen alsof hij heel verdrietig is vanwege de break-up, maar ondertussen hebben ze het in het Frans over restaurants waar je de lekkerste biefstuk kunt eten. Dat zie ik mezelf ook nog wel doen. Daarnaast wordt er veel met taal gespeeld. Een uitspraak van Niles over zijn oudere broer Frasier: "Mijn broer was reeds eminent toen mijn eminentie nog slechts imminent is." Dat betekent (vrij vertaald) dat Frasier al een voortreffelijk psychiater was, toen de voortreffelijkheid van Niles nog maar aanstaande (imminent) was. Ik kan me voorstellen dat onze Mark dat ook over mij zou zeggen. Maar goed, terug naar mijn column. Een lezer uit het Belgische Grobbendonk vroeg aan mij of ik de herkomst van sjokkedeizen of sjokkedijzen kon achterhalen. Dat woord betekent zoveel als kloten of teelballen. Met iemand zijn sjokkedeizen spelen betekent dat je iemand voor de gek houdt. Volgens het Brabants etymologisch woordenboek van Frans Debrabandere is het een Antwerpse verhaspeling van het Engelse 'shake dice': dobbelstenen schudden. Zo zie je maar, als u mij ooit op straat tegenkomt, houdt u zeker niet in. Trek mij gerust aan mijn mouw als u een prangende taalvraag hebt. Misschien komt u wel in de krant.