Naar groep 3
Eindelijk was het na de zomer zo ver. Siem mocht naar groep drie. Hij was al zo met letters en cijfers bezig dat ie hier wel aan toe was. Al direct de eerste oppasdag komt ie binnen: "Oma, ken jij ook het klankgebaar van de letter duh? Of weet jij niet wat dat is?" Ik moest bekennen dat ik nog nooit van klankgebaren had gehoord. "Kijk oma, zo gaat dat." En met zijn ene arm omhoog en met zijn andere een ronding voor het gezicht werd de letter ‘D’ uitgebeeld. Andersom werd het de letter B. In eerste instantie dacht ik dat ie gebarentaal bedoelde, maar dit blijkt toch echt niet zo te zijn. "Ken je het klankgebaar van de ‘OO’ oma? Dat zijn twee rondjes naast je ogen, nee niet naast je oren." En de ‘o’ is één rondje voor je ogen. Tis maar dat je het weet. En dan zit er ook nog verschil tussen de letter A en AA. Tussen dubbele klinkers dus. Want een naam waarin één zo’n letter voorkomt, kan Siem nog niet schrijven. Een dubbele letter wel.
Verder heeft ie het over schrijfletters, lusletters en hoofdletters. Voor het klankgebaar van de letter ‘K’ gebruik je de eerste drie vingers, die zet je vanaf de duim tegen je kin aan en je zegt ‘KUH’. Kleine Lola staat deze letters nu al na te doen. Als zij naar groep drie gaat is zij alvast goed voorbereid.
Afgelopen week haal ik Siem op uit school en vraag hem of ie weer een nieuwe letter heeft geleerd. "Vandaag niet oma, maar morgen leren we iets waarvan ik de naam niet meer weet. Maar het is de letter ‘i’ en de letter ‘e’ en weet je hoe het klankgebaar gaat?" Ongelooflijk, maar met de linkerhand wordt de ‘i’ uitgebeeld en met de rechterhand gelijktijdig de ‘e’. Ik zeg: “oh, je bedoelt de ‘ie’." “Ja, klopt" zegt ie, “maar ik kan alleen nog maar het klankgebaar, ik kan dit nog niet schrijven. Kun jij het klankgebaar nadoen?" Ik weet niet wie er het hardst moest lachen, maar na diverse pogingen ben ik maar gestopt met het klankgebaar uitbeelden. En de logica achter deze klankgebaren is me nog steeds niet duidelijk.