Koekwaus
Zeven kleuren stront scheet ik nadat ik 'ja' gezegd had om mee te doen met 'De Koekwaus' op Omroep Brabant. Weken daarvoor vroeg zoonlief vervoer naar de televisiestudio op Ekkersrijt. Het leek mijn 17-jarige geinig om mee te doen aan de Brabant Quiz; gewoon vier vragen fout beantwoorden en dan lekker om jezelf lachen. “O mam”, merkte hij tussen de bedrijven door op, “ze hebben dolgraag vrouwen, is misschien iets voor jou.” Meteen kwam het ‘watje’ bovendrijven. “No way! Afgaan voor Brabant en omstreken. Weg image!” In gedachten zag ik mijn ergste blunder al herhaald worden bij Jinek en het risico op Kamervragen wilde ik vermijden.
Vanaf de bank quizvragen beantwoorden. Het lijkt gemakkelijk. Maar met mijn kop op tv? Mijn schuldgevoel groeide en groeide naarmate ik wegzapte bij de Brabant Quiz. Moest ik m’n menneke helemaal alleen naar ‘het hol van de leeuw’ sturen? Nieuwsgierigheid, schuldgevoelens en geen smoesjes meer trokken me over de streep. Zelden werd een inschrijving zo snel geregeld. Maar toen ik de quiz bestudeerde liep het weer dun door mijn broek. Die vragen! Waar had ik ‘ja’ op gezegd?
Nadat we de schuifdeuren van Omroep Brabant gepasseerd waren, was er geen weg terug. Gelukkig waren medewerkers Marina en Corine van Omroep Brabant net zo spontaan als presentatrice Christel de Laat en stelden ze ons enorm op ons gemak. “Gewoon blijven praten” was een tip. Laat dat nou een opdracht zijn waar ik makkelijk mee scoor. Corine maakte me twintig jaar jonger in de make-up en tussen het regelmatige toiletbezoek door zag ik dat zoonlief het geweldig deed.
In de krappe opnamestudio was het kruip en sluip door. Kabels overal. Daar werd ik letterlijk aan een vragenvuur onderworpen. Oplettende kijkertjes zullen zeker steeds hetzelfde bloesje zien. Ik ging voor Christel nooit uit de kleren want de opnames waren meteen achter elkaar. Hoeveel goed? Hoeveel fout? Ik wist van voren niet meer dat ik van achteren leefde. Officieel getransformeerd in koekwaus ratelde Marie-Christine voor haar gevoel de gekste antwoorden.
Eenmaal weer buiten door de Omroep Brabantse schuifdeuren werd opluchting al gauw overgenomen door angst. Welke onzin kraamde ik uit? Toch Kamervragen of bij Jinek? Achteraf blij dat ik ‘ja’ zei tegen zoonlief, al heb ik bij de uitzendingen wederom wat kleuren gescheten…