Lichtpuntjes
Er is op dit moment genoeg om zwartgallig van te worden; het grauwe kille weer, het steeds grilligere virus, de klimaatproblematiek, de dolgedraaide huizenmarkt en een politiek die nergens zekerheid over kan geven. Het wordt allemaal nog eens stevig aangedikt door de vele onzindiscussies op sociale en traditionele media.
Het is voor iedereen lastig als zekerheden dreigen weg te vallen, omdat veel verworvenheden zo vanzelfsprekend zijn geworden. Zaken waar we toch meer aan gehecht zijn, dan we in de gaten hebben. Het is net als met gezondheid, je gaat pas echt beseffen hoe waardevol die is als je iets gaat mankeren. Zo zijn we alles gewoon gaan vinden.
Net als onze politiek, kunnen wij zelf ook goed een frisse wind gebruiken. We zullen onze blik op de samenleving moeten veranderen, misschien een stapje terug doen. Het heeft geen zin ons druk te maken over omstandigheden waar we toch geen invloed op hebben. Die energie kan veel beter gestoken worden in dingen waar wel het verschil gemaakt kan worden. Je wordt er gegarandeerd een blijer mens van.
Het hoeft niet per sé een vrijwilligersfunctie te zijn, al maakt het mij iedere keer weer bewust hoe rijk wij in materieel opzicht zijn. Daarnaast zie ik hierdoor ook dat we veel essentiële dingen uit het oog verliezen. Vorige week nog een voorbeeld. Een vrouw die ik zelf niet eens begeleid heb, belde. Of ik haar kon helpen bij het vinden van werk. Man en kinderen zijn heel druk met baan en school. 'Ik heb veel tijd om verdriet te denken' zei ze. Piekeren dus. Voor de oorlog in haar thuisland was ze gewend om veel contact te hebben met familie, vrienden en buren. Zelfs het poetsen deden ze samen. Werd je ziek dan kwam er eten en opvang voor de kinderen. Ze haastte zich te zeggen dat haar huidige buren heel ‘ardig’ zijn maar verder dan een ‘hallo’ reikt het contact niet. Ze is gewoon eenzaam. Haar verder helpen kostte me twee simpele telefoontjes.
Gul zijn Nederlanders overigens wel. Mooi gebruikt speelgoed vond zo zijn weg naar kinderen die anders op 5 december vergeten waren. Namens Sinterklaas mocht ik ook een keukentje afleveren bij twee kleine meisjes. Ik hoef maar even aan die stralende snoetjes te denken om zelf ook vrolijk te worden.
Voor de komende feestdagen wens ik daarom iedereen veel bezinning toe. Voor het nieuwe jaar vooral heel veel lichtpuntjes!