Siem jarig
Eindelijk was het zover, hij had de dagen afgeteld. Eind augustus werd Siem zeven jaar. En hij zou naar groep vier gaan.
Op de dag van zijn verjaardag zegt ie tegen zijn moeder: ‘Ik voel me vandaag echt anders mama, echt meer zeven, niet meer zes’. Met onze dochter hadden we overlegd voor een passend cadeau. Want hij wilde alleen maar Pokémon-kaarten. Die kon ie wel aan zijn vriendjes vragen. We hadden gehoord van een kinderhorloge waarbij ze ook te tracken zijn. En in noodgevallen hoeven ze maar op een knopje te duwen. Ook kan ie tien personen in zijn geheugen zetten. Dit leek ons wel handig. Ze wonen al heel ver achteraf en nog een heel eind van school af ook. Samen met ome Ruud komen we op zijn verjaardag aan. Ome Ruud had een gigantische knuffel van Pokémon, Pikachu genaamd. Siem zijn dag kon niet meer stuk. ’s Avonds kregen we een foto waarbij Pikachu in zijn armen lag te slapen.
Nadat ie ons cadeautje had geopend vroeg ie wat het was. Een horloge waarmee je ook nog kon bellen?! Zijn moeder zou het een dag later uitleggen en installeren als de drukte voorbij was. Afgesproken was dat ie ons dan zou bellen. Een dag later ging bij ons 's avonds mijn mobiel. Een voor mij onbekend nummer dus ik zeg mijn volledige naam. Wordt er aan de andere kant gezegd: ‘Oma, ik ben het toch. Siem. Ik zou jou toch bellen’. Vol enthousiasme krijgen we te horen wat ie er allemaal mee kan.
Als ik een dag later mijn dochter bel, zit ze in de auto. Enigszins verontwaardigd zegt Siem: ‘Oma, je moet mij bellen, dat is toch veel handiger’.
Vorige week kwamen ze eten en slapen bij ons. Ome Ruud en tante Tessa zouden ook komen eten en die hadden een Pokémon-knuffel gewonnen op de kermis die hij zou krijgen. Elke vijf minuten vroeg ie waar ze bleven? Ik zeg: ‘oh jij wacht op die knuffel”? ‘Nee’, antwoordt ie. ‘Ik vind het gewoon gezellig als zij er zijn’. Eindelijk, daar waren ze. Zijn geluk kon niet op. Al helemaal niet toen ie volop uitleg kreeg van tante Tessa hoe het met de evoluties van Pokémon werkt en dat ze dan veel waarde kunnen hebben. Daags erna kreeg ik uitleg van Siem over dat ie nog water, vuur en steen nodig zou hebben.
Opa wist zich nog te herinneren dat onze Ruud vroeger ook veel Pokémon-kaarten had. We hebben onze zolder nog eens afgestruind, maar helaas. Vermoedelijk liggen ze op een rommelmarkt. Wij worden er in elk geval niet rijk van.