Gek van... Schaakspellen

7 januari 2023, 10:14 Human Interest

De 77-jarige Gijs Verhoeven uit Aarle-Rixtel is gek van schaakspellen. Hij ontvangt redacteur en fotograaf van DeMooiLaarbeekKrant gastvrij met koffie. Vol trots toont hij zijn collectie. Afkomstig uit zowat alle delen van de wereld. Allemaal met een eigen verhaal.

In Aarle-Rixtel bekend als de melkman, die met zijn wagen langs de deur ging om verse melk te slijten. Als man van de SRV, die met zijn wagen door het dorp reed om kruidenierswaren aan de vrouw te brengen. Als ondernemer met een eigen verswinkel.

Schaker
“Als schaker was ik wat minder bekend”, lacht Gijs. “Toch heb ik ooit remise gespeeld tegen Nederlands kampioen, Hans Böhm, tijdens een simultaanpartij. Schaken is leuk! Op het moment dat je denkt dat je de tegenstander in de tang hebt, ga je zelf voor de bijl. Verliezen bij schaken is erg. Als je mat gezet wordt, staat je koning aangevallen, maar je kunt geen enkele kant meer op. Dat is op zich al frustrerend. Daarna moet je dat ook nog eens toegeven, door de koning plat te leggen. Als het echt hopeloos voor me ging worden, gaf ik wat eerder op om dat vervelende moment te voorkomen. Bij winst was er natuurlijk niks aan de hand. Haha !”

Het begin van de verzameling
“Iedere verzameling begint met één item. Ik had wel eens studenten of scholieren die me hielpen op de melkwagen of in de SRV-wagen. Van één van hen kreeg ik dit Poolse schaakspel. Kan goed vijftig jaar geleden zijn. Later gingen familieleden schaakspellen voor me mee brengen uit het buitenland. Ik kocht ze ook her en der.”

De verzameling
De verzameling bestaat uit meer dan honderd schaakspellen. Niet alles kan in de vitrinekast. Er staan er ook nog in de slaapkamer en de woonkamer. Vol trots wijst Gijs ons op een spel, gemaakt van kamelenbotten. Een kunstig schaakspel uit Nepal, uit Rusland, uit Vietnam… En om wat dichter bij huis te blijven een schaakspel , helemaal gemaakt van boutjes en moertjes. “Iemand had destijds iets te vieren bij van Tiel. Collega’ s maakten dit unieke schaakspel voor hem”, vertelt Gijs.

Schaakverhalen
Tijdens het bewonderen van de verzameling komen ook schaakverhalen bovendrijven bij Gijs. Hoe hij in een Duits pensionneke in contact kwam met “zo’n oud krakkemikkig Duitserke, die minstens tien jaar ouder was. Krom en gebogen, met een stokske” lacht Gijs. “We raakten aan de praat en… aan het schaken. Ik dacht dat ik wel van hem moest kunnen winnen. Ik verloor elke dag. In mijn beste Duits vroeg ik hem, hoe dat kon. Hij raadde me aan om beter op mijn ‘Bauern’ (pionnen) te letten en tussen neus en lippen vertelde hij dat hij ‘Meister’van Düsseldorf was geweest…

Diagnose 
Nee, een fanatiek verzamelaar is Gijs nooit geweest. “Ik heb ook best hele mooie dingen weggegeven. Ik ben wel apentrots op alles wat ik nu nog heb. Zijn vrouw Toos vertelt dat ze Gijs z’n verzameling heel mooi vindt. Van schaken heeft ze verder weinig verstand. “Een potje duurt wel erg lang”, vindt ze. Zelf schaakt Gijs nog wel eens met een paar bekenden van vroeger. “Toen had Aarle-Rixtel nog een bloeiende schaakclub, met zestig volwassen leden en veertig jeugdleden”, zegt Gijs spijtig.

Alles wijst erop dat Gijs in de loop der jaren wat milder is geworden met betrekking tot schaken en schaakspellen. Goed zo Gijs! Een gezonde ontwikkeling! Ook dát kan in deze rubriek!