Gek van... Sporen uit de natuur!
Judith van Schijndel uit Beek en Donk is gek van sporen uit de natuur. Ze kan er ook heel enthousiast over vertellen. Lees hieronder over haar vondstenkabinet en de passie waarmee zij haar hobby uitoefent.
"Sporen uit de natuur kunnen zijn een dood dier, een vogelnest, een stuk gewei, veren, schelpen… Een spoor in de natuur is nooit toevallig. Het is een schakel in een voedselketen. Kijk muisjes hebben aan dit bot geknabbeld om aan kalk te komen. Ieder spoor een eigen verhaal. Waar vond ik het? Wanneer? Waarom daar? Daarna kijk ik of er iets interessants aan valt te ontdekken. Dit is de schedel van een wild zwijn. Moet je hier eens voelen aan die twee uitstekende slagtanden. Vlijmscherp! Als je dààrmee wordt aangevallen...”
Opa
“Mijn opa zette me op het juiste spoor ”, zo gaat Judith verder. “Op de Grotelse Heide wees hij me, een groot mierennest aan. Hij roerde er zelfs met zijn wandelstokstok doorheen. 'Moet je zien Judith', zei hij dan. 'Moet je zien hoe snel die beestjes zijn en hoe goed ze samenwerken.' Op de terugweg zagen we dat het hele nest weer was opgebouwd! Dit soort verhalen van opa zorgde ervoor, dat mijn liefde en verwondering voor de natuur groeide.”
En nu zelf
“Ik ging zelf op zoek in De Voorbeemd. Daar waren toen nog hoofdzakelijk boomgaarden en maisvelden. Ik ploeterde door de mais en vond veel scherfjes. Op de bolle akkers in Aarle-Rixtel vond ik vooral pijpenkoppen. Mijn zoektochten brachten me vervolgens naar De Hei en Het Gerecht. Ik vond er op mijn veertiende een dood ree. Ik heb het dier teruggelegd in het bos en de schedel later meegenomen.
Prepareren
“Het prepareren van een dierenkop is een vies karwei”, lacht Judith. Eerst een half jaar half in de grond, in een ketel met gaten onderin. De micro-organismen doen hun werk. Vervolgens gaat de kop in een pan en wordt gekookt. Daarna haal ik het vel eraf."
Het vondstenkabinet
Buiten heeft Judith haar vondstenkabinet uitgestald. “Kijk dit is de schedel van een edelhert uit de Ardennen. En dit van een schaap dat ik heb gevonden op Croy. Ik heb er met een bijl de kop afgehakt… Hier eendenkoppen, konijnenschedels, muizen, spechten, de schedel van een das, een vos…Bij elk item hoort een ander verhaal. Misschien komt het allemaal wat luguber over”, lacht Judith. “Ik ben liefhebber van de seizoenen. Niets is en blijft zoals het was. Als het in de natuur kaal wordt, vindt je veel sporen. Vooral die van de dood, die er altijd is en zorgt voor de grote kringloop."
Romantische natuurgenieter
“Toch ben ik ook een romantische natuurliefhebber. Dagelijks ben ik in het veld te vinden. Daar zitten mijn grote liefdes. Zoals deze prachtige reebok. Kijk, hier heb ik hem op de foto. In de natuur laat ik de stilte, de schoonheid , het grote en kleine op mij inwerken. Het maakt me rustig. De vondst is niet het belangrijkste; het is de weg er naar toe. Als voormalig natuurgids en jeugdbegeleider bij het IVN, weet ik dat je je pas echt kunt verwonderen, als je er ook kennis van hebt. Tegenwoordig teken en fotografeer ik ontmoetingen in de natuur. Ik schrijf er weetjes bij die toegankelijk zijn voor iedereen."