Wim en Nelly Gilsing - van den Broek 60 jaar getrouwd

15 februari 2023, 20:00 Human Interest

Lieshout - Vorige week was het 60 jaar geleden dat Wim en Nelly ‘ja’ tegen elkaar zeiden in de Mariahoutse kerk. Kleindochter Melissa trommelde DeMooiLaarbeekKrant op, toepasselijk omdat Wim al 77 jaar slagwerk speelt bij Harmonie Sint Caecilia, maar Nelly speelt zeker geen tweede viool. 

Op een mooi plekje in Lieshout wonen ze, Wim en Nelly, met uitzicht op molen de Leest. De wortels van de familie Gilsing liggen daar. Dat Wim Mariahoutse Nelly van den Broek aan de haak sloeg was geen wonder. Jonge Wim was altijd in Mariahout; “De Boerinnenbond was de enige Mariahoutse vereniging waar ik geen lid van was!”

De trouwfoto van Wim en Nelly

Mariahoutse Lieshoutenaar of andersom?
Nelly woonde zestig jaar geleden met ouders, drie zussen en zes broers op de Mariastraat. Het huis naast de Bernadetteschool was de zoete inval. Lieshoutse Wim zat in Mariahout bij voetbal, het kerkkoor, richtte carnavalsvereniging De Heikneuters mee op en schopte het zelfs tot prins der Heikneuters. Toen zoon René een paar jaar geleden Prins René I van de Raopers werd kon diens van oorsprong Mariahoutse vrouw Franka het niet laten het carnavalslogo van Mariahout in haar jas te naaien. Zelfs bij de tweede generatie kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Wim was een Lieshoutse Mariahoutenaar en maakte Mariahoutse Nelly Lieshoutenaar. Eerst woonden ze in het Lieshoutse Achterbos. Van Mariahout centrum naar Lieshout achteraf was wennen voor Nelly. “Ik had soms schrik”, zegt ze. “Zo hoorde ik ’s nachts voetstappen van een vent rond het huis. ‘s Morgens bleek dat de buurman een paard in de wei naast ons huis gezet had.” Toen na dochter Elle zoon René kwam werd het huisje te klein en verkasten ze naar de Hertog Janstraat. Nelly zette daar de zoete inval voort die ze van thuis kende.

Leven in de brouwerij
Wim was schilder bij Bavaria, maar op vakantie ging de verkleedkoffer mee. Dan gaf hij zich op camping de Schatberg uit voor pastoor en verbond een aantal stellen in de onecht. Het buurtje waar Nelly en Wim kampeerden werd de gezelligste straat van de camping. Gezelligheid genoeg, nu ze vier kleinkinderen en vier achterkleinkinderen hebben. Toevallig heeft iedereen twee kinderen; een jongen en een meisje. Sinds de VUT is Wim veel op de fiets te vinden. Hij geeft zich uit voor ‘Sjefke’ en vooral kinderen denken dat hij echt zo heet. Als ‘Sjefke’ een paar dagen niet gezien wordt, gaan in de buurt alarmbellen af. Gelukkig is het stel nog vitaal en geniet van het leven. “Op 7 februari 1963 was het ijskoud, nu leek het lente.” Ze kijken terug op een mooie dag.