Afbeelding

Column Rudy: Uitgesloten!

Algemeen Column

Het is gebeurd, voltooide tijd, dus een voltooid deelwoord, immer bijgestaan met een hulpwerkwoord zoals worden, hebben en zijn! Maar de betekenis hier kan ook heel divers zijn. Je kunt bijvoorbeeld uitgesloten worden, wat dan inhoudt dat je niet mag meedoen, men je niet wil toelaten, je niet aan een wedstrijd mag deelnemen. Men boycot je, sluit jou buiten en je wordt geweerd. Maar ook kan iets uitgesloten zijn, wat betekent dat iets zéker niet het geval zal zijn! Het wordt dan niet voor mogelijk, dus voor onmogelijk gehouden. Nu, in allerlei situaties, op alle soorten werkvloeren, in de klas, in families...noem maar op, worden mensen, kinderen uitgesloten, dus buiten gesloten en worden personen geweerd. Voor wát dan ook! Maar het komt er op neer dat je in ieder geval niet iets mag doen, wat je wél wilt of graag gewild zou hebben. Zo werden in de laatste maanden voor het WK-voetbal voetballers niet opgeroepen voor het Nederlands elftal. Is dat buitensluiten? Werden er bij ons op school partijtjes gemaakt om te ballen op de speelplaats en zag je dat enkele meisjes niet werden gekozen en maar iets anders moesten gaan doen. Buitengesloten? Worden er op verjaardagspartijtjes in families, mensen niet uitgenodigd! Worden deze buitengesloten? Is er op de werkplaats geen communicatie met betrekking tot het aannemen van een nieuwe directeur en weet jij van niks...ben jij dan hiervoor uitgesloten?

Hoe je het wendt of keert, er zit vaak, niet altijd, maar wel vaak een bedoeling achter, een reden waarom het gebeurt. En vaak is dat in het voordeel van diegene die het ook daadwerkelijk doet, dat buitensluiten. Of het nou jaloezie is, afgunst of gewoon treiteren, het blijft een gemene streek en er blijft iemand achter met een zeer onprettig gevoel, het buitensluiten-gevoel! Nu ook weer in de politiek. Ook de Laarbeekse politiek heeft er een handje van om mensen, groepen, partijen buiten te sluiten. Niet netjes, niet chique, maar het gebeurt. Maar ook op nationaal gebied, is men nu al partijvoorzitters, partijen e.d. aan het weren, om zodoende hopelijk zelf, beter voor de dag te komen. Vertellen wat de ander juist niet doet, in plaats van zélf te vertellen wat je wél doet op verschillende vlakken. Hoe raar kan het zijn, als je niet met bepaalde mensen in debat wilt, omdat je bang bent voor je eigen hachie? Laat me toch niet lachen. De politicus praat niet voor zichzelf? Uitgesloten!