Bokstrainer Riny Heesakkers gooit handdoek nog niet in de ring: ‘Ik bouw zachtjes af’

Beek en Donk - Ongeveer een kwarteeuw staat de boksschool van Riny Heesakkers (77) op Laarbeeks grondgebied. Heesakkers is zelf al ruim 64 jaar actief in de bokswereld. Ondanks zijn leeftijd gaat hij voor het ronde getal 65. “Ik wil graag nog door en daarna bouw ik zachtjes af.”

Het is zondagmorgen, rond 11.00 uur. Heesakkers is net klaar met het geven van een bokstraining. Hij oogt ontspannen en tegelijkertijd voldaan. Even later komt zijn bevestiging, als hem wordt gevraagd hoe hij zich momenteel voelt. “Het gaat geweldig. Ik sport elke dag, ik eet en slaap goed en heb een uitgeruste geest.” 

Routine
Heesakkers is niet alleen leermeester in of rondom de ring. Zijn sportieve week bestaat verder uit het volgen van tennis- en fitneslessen. “De sporten bezorgen me een goede conditie en dat is belangrijk.” Naast het geven van trainingen, wat bijna elke weekdag gebeurt, trekt Heesakkers af en toe zijn bokshandschoenen aan. “Soms spar ik mee, maar dat verloopt dan wat rustiger.”

Zijn routine bestaat eveneens uit discipline. Laat dat nou net het kernbegrip zijn voor Heesakkers’ werkwijze. “Ik wil hebben dat iedereen luistert. Er is geen geouwehoer, het moet stil zijn en de enige die praat ben ik. Het moet net voelen als een academie of een militaire oefening.” Het zijn misschien harde woorden, maar als zijn leerlingen na een sessie van een uur moe zijn, dan geeft dat hem een volmaakt gevoel. 

Knocking all over the world
Heesakkers leerde eind jaren ’50 de bokswereld kennen via mentor Will Rutten in Gemert. Nu, ruim zes decennia later, is boksen zowel op landelijk als internationaal gebied belangrijk geweest in het leven van de voormalige matroos. De buitenlandse tripjes passen zeker in het lijstje van persoonlijke hoogtepunten. “45 jaar geleden was ik samen met professioneel bokser André van den Oetelaar in São Paulo, Brazilië. Het was toen niet gebruikelijk om reizen te maken naar Zuid-Amerika, zeker niet vanwege boksen. Maar het was heerlijk”, zegt Heesakkers, die zelf onderdeel was van een demonstratie. 

Hét land (buiten Nederland) waar de geboren Beek en Donkenaar de meeste tijd doorbracht was Polen. Heesakkers maakte voor het eerst kennis met dit Oost-Europese land tijdens de Sovjetbezetting in de Koude Oorlog toen hij voedsel transporteerde vanuit het Rode Kruis. Poznan was vaak de bestemming. “Twintig jaar lang ging ik elke maand één keer op en neer. Later maakte ik er mijn vakantiebestemming van.” Hij leerde er Pools en Polen voelde als zijn tweede land. “De Poolse bokswereld is serieuzer dan de Nederlandse en dat beviel me.” Een vast verblijf zat er daarentegen niet in. 

Het bestuderen en beheersen van het Pools bleek uiteindelijk nog zeer van pas te komen. Toen Oekraïense vluchtelingenkinderen in Beek en Donk arriveerden en interesse toonden in boksen, had Heesakkers gesprekken met de ouders. “Zij spraken Oekraïens en ik Pools, maar beiden talen lijken in sommige woorden op elkaar, dus konden we soort van communiceren.”

Heesakkers, een Laarbeeks begrip voor het opvangen en begeleiden van onder andere hangjeugd en sinds kort kinderen met een oorlogstrauma, ‘gaat niet zomaar achter de geraniums zitten’. De komende maanden blijft de oude leermeester actief binnen zijn club, sowieso als voorzitter. “Ik hoop dat de sportschool blijft voortbestaan, aangezien het belangrijk is dat mijn school voor iedereen toegankelijk moet blijven.”