Iene Miene Mutte...
Wat een geweldig affiche had moeten zijn, is keihard uitgelopen op een kinderlijk 'nietes/welles'- spelletje, uitgevoerd op een grote groene speelplaats! De bekerfinale tussen PSV en AJAX kende een reprise van vorige week en dat was al een teken aan de wand. Maar nu was het theater nog vele malen erger, met de grootste 'theater koningen' voorop, zoals onder andere de beide aanvoerders. Daar waar de supporters worden gevraagd om zich fair en reglementair op te stellen, laten de matadoren op het voetbalveld het hier afweten en buitelen ze om elk akkefietje en elke overtreding over elkaar heen! Te dwaas om te zien, te kinderachtig om er aandacht aan te geven en wat te denken van het totaal aan minuten, wat er écht gevoetbald is. Dan hadden ze een 'blessuretijd' van wel een halve wedstrijd erbij kunnen tellen!
Er is hier al héél veel over gezegd en geschreven en nu schrijf ik er ook weer over, maar is dit echt allemaal wél zo erg? Nu, gezien het vertoonde beeld, vinden beide ploegen het toch écht wel een heuse prijs. Het is toch net of men een Champions League heeft gewonnen, zou je zeggen, maar daar was het niveau bij lange na niet aan te tippen. Dat was erg, maar het toneel eromheen ook? Je kunt zeggen wat je wilt, maar de grootste zeikers willen wél winnen! Ten koste van alles wil men winnen en die spelers heeft men nodig om te kúnnen winnen! Zowel Tadic als De Jong hebben statistieken die er niet om liegen. Ze zijn héél belangrijk voor hun club, nu nog steeds, ook dit jaar weer. En zij, en niet zij alleen, hebben daar alles voor over, gooien hun emotie en ontevredenheid te pas en te onpas in de strijd, om maar stemming te maken en te hopen dat die 'stemming' dan in hun voordeel gaat uitvallen. Is dit mooi? Nee! Is dit geoorloofd? Ja! Willen we dit meer zien? Ja, als we winnen wel! Willen we dit écht meer zien? Nee, als we verliezen, niet!
Dit zijn de standaard vragen en antwoorden en natuurlijk telt hier de winst alleen maar en je doet er alles voor en dat is goed! Winst dat telt, hoe dan ook, wel of niet verdiend! De enige die hier de hand in heeft is de scheidsrechter! Hij, of een 'zij' zou misschien nog beter zijn, bepaalt tot hoever je mag gaan, wat zijn/haar grenzen zijn en die zouden voor een ieder moeten gelden. De scheids laat dit gebeuren en die kaarten zijn allemaal een wassen neus, als je het zover laat komen. Ben duidelijk in je handelen, zodat we ná de wedstrijd niet de spelers betichten van onsportief, zielig gedrag. Iedereen weet dat er spelers bij zijn, die doorgaan tot ze tot de orde geroepen worden, die door blijven mekkeren en zeiken, totdat ze een kaart krijgen. Iedereen weet dat dit kleutergedrag is en die kleuter blijft doorgaan, totdat het hem duidelijk wordt dat ie ermee moet stoppen. Hij moet een reprimande krijgen, zodat hij weet: 'Okee, nu moet ik echt stoppen!' Zijn mama, papa, juf, meneer of wie dan ook, geeft hem namelijk aan dat het genoeg is. 'Tot hier en niet verder!' Dus ben niet boos of teleurgesteld in onze 'winnaars', die zó op hun manier de zaak zogenaamd aan het schijten brengen, want zij doen immers datgene waarvan wij hopen dat er dan gebeurt, namelijk WINNEN! Alleen is het dán de kunst van al die duizenden fans, die naast het veld staan en zitten, om wél hun emoties de baas te kunnen.