Ome Marinus komt naar Nederland
Tekst en foto: Martin Prick
Op een familiereünie van de Van den Baars waren 43 personen uitgenodigd, waaronder als belangrijkste gast ome Marinus van 94 jaar uit Canada. Verjaardagen worden bij de familie Van den Baar altijd uitgebreid gevierd. Bij een grote familie is het altijd zo dat er verjaardagen moeten èn kunnen worden gecombineerd. Dan kan er een wat uitgebreider feest worden gehouden. Zo ook op zondag 6 mei.
Lieshout - Frans werd in april 70 en Henny 80 in mei, dus er was reden voor een feest. Uit Rotterdam en Oisterwijk kwamen de gasten, maar de belangrijkste waren woonachtig aan de andere kant van de Atlantische oceaan. Een delegatie van maar liefst zeven personen kwam helemaal vanuit Canada om Hollandse familie een hart onder de riem te steken. Marinus van 94 kwam zodoende ook zijn zus Maria van 98 nog eens tegen.
Cadeautje
“Toen wij in 1952 in Rotterdam onze Marinus naar de boot brachten, zeiden moeder en ik tegen elkaar: Dit is nou de laatste keer geweest, dat we Marinus gezien hebben”, vertelt Maria. Niets is echter minder waar, want Marinus kwam na een paar jaar al op bezoek en moeder is zelfs nog eens ooit naar Canada geweest om haar zoon te bezoeken. En dat Marinus voorgoed uit Nederland weg was, klopte ook niet, want hij is inmiddels alweer voor de 36e keer terug in Lieshout. Zo af en toe rolt er nog wel eens een Engelse uitdrukking uit zijn mond, maar over het algemeen verloopt het gesprek met DeMooiLaarbeekKrant in onvervalst Liessens! Marinus is altijd timmerman geweest en woont in Petawara, een stadje aan de gelijknamige rivier. Het ligt in de buurt van Pembroke in de Canadese provincie Ontario. Vlakbij de rivier, waarvan de naam waarschijnlijk verwijst naar de Indiaanse historie, lag een militair kamp. Marinus heeft meegeholpen aan de bouw van veel woningen op dat kamp op ongeveer 25 km van zijn woonplaats. Zijn hele gezin woont in de buurt, dat wil zeggen vaak op uren rijden van elkaar, en hij wilde graag al zijn kinderen nog voor één keer laten zien waar hij vandaan kwam. Daarom deed hij ze deze reis naar Lieshout met Kerst cadeau.
Zeg nooit: “Nooit”
Maria van 98 heeft haar hele leven in Lieshout gewoond, op een kortstondig dienstverband als hulp in de huishouding in Tilburg: “In betrekking bij een vroedvrouw." Zij is blij haar broer nog eens te zien, want op haar leeftijd durft ze niet meer zo ver te reizen. Maria is in het verleden wel drie keer in Canada geweest om haar broer en oudste, inmiddels overleden, zus Tonnie op te zoeken die ook in Canada woonde. Ook voor Marinus is de reis een hele toer op zijn leeftijd. Maar Marinus vermaakt zich prima en heeft geen spijt dat hij destijds vertrokken is naar Canada. “Daar is ook alles goed geregeld”, vertelt hij, ”Het verkeer, de voorzieningen en de oude dag, alles is gelijk aan Nederland." De laatste tijd gaan in Nederland weer stemmen op om naar Canada te emigreren, vooral voor de boeren die een toekomst zoeken in de landbouw of de veeteelt met meer uitbreidingsmogelijkheden. Maar ja, je moet wel tegen de hitte kunnen en nog meer tegen de kou. In de winter “Rije ze mi ne vrachtauto ovver de knoal”, waarmee Marinus bedoelt, dat in de winter het vrachtvervoer over het ijs van de rivier gaat. Hij vertelt, dat de temperatuur kan dalen tot 36 graden onder nul en dan blijft dat de hele maand januari. Eind van de week vertrekt Marinus met zijn gezin weer naar Canada. “Waarschijnlijk”, zegt hij, “ben ik hier voor de laatste keer geweest, maar zeg nooit: Nooit!”