portrettekenen
Jan Krijnen uit Aarle-Rixtel, 72 jaar en gek van portrettekenen. Hij en zijn vrouw Mieke ontvangen DeMooiLaarbeekKrant gastvrij in hun appartement. Aan de muur, prachtig getekende portretten van beroemdheden: Mick Jagger, Lubbers, Herman van Veen, Maarten van Rossem… Karakteristieke koppen, minutieus nagetekend door Jan Krijnen. Tekenaar zonder atelier, kunstenaar zonder kapsones.
Creatieve familie
Jan Krijnen, opgegroeid in een gezin met 11 kinderen. In een vroeger leven tegelzetter. Enthousiast verteller, met verf en creativiteit opgegroeid. “We woonden in een klein huisje. Mijn vader stond in de woonkamer te schilderen”, vertelt Jan. “Het doek stond gewoon op het dressoir, niet op een schildersezel. Geen wonder dat onze familie zo rijk is aan creatievelingen: Goochelaars, muzikanten, schilders.”
Portrettekenaar
“Ook ik begon te schilderen als hobby. Later is dat overgegaan in portrettekenen. Het liefst karakteristieke koppen, het maakte niet uit van wie. Aanvankelijk alleen in zwart wit. Ik vond in het tekenen een ontlading en genoot er met volle teugen van. Ik maak maar zelden portretten op bestelling. Ik wil vrij zijn, tekenen wat ik mooi vind, genieten. Als tegelzetter moest ik meters maken. Als portrettekenaar ben ik niet aan tijd gebonden.”
Een model zoeken
“Een portret tekenen begint met het zoeken van een model. Ik zoek niet gericht. Zie ik een karakteristieke kop dan vraag ik, of ik een fotootje mag maken. Zie ik een leuke afbeelding, dan gebruik ik die. Daarna probeer ik me in te leven in die afbeelding.
“Ooit maakte ik, gezeten in deze stoel, een selfie. Kijk, hier heb ik die uitgewerkt.” Jan toont een prachtig zelfportret. “Als mensen niet meteen door hebben dat het een zelfportret is, help ik een handje. Het is de broer van mijn broer”, zeg ik dan. Sommigen reageren als volgt: “Lijkt verdomd veel op jou, Jan!”
Geen atelier
“Ik teken, zo natuurgetrouw mogelijk. Met oog voor ieder rimpeltje, haartje, oneffenheidje. Altijd van afbeelding of foto. Ik heb nooit een tekenopleiding gehad. Ik heb het allemaal zelf mogen ontdekken. Hoe teken je een haartje? Hoe een glazig oog?
“Net als mijn vader, heb ik geen atelier” lacht Jan. “Ik zit gewoon in mijn luie stoel met een potloodje, te tekenen. Ik teken op masonite, een extra hard geperst hardboard. Een portret tekenen duurt ongeveer zestig uren, zo’n twee en een half uur per dag. Ik heb inmiddels zo’n zeventig portretten gemaakt. Ik kan er maar moeilijk afscheid van nemen. Verkopen doe ik zelden. Mijn kinderen hebben wel iets van me aan de muur hangen. Ik moet het terug hebben als ik iets wil exposeren.
Geen kapsones
Jan geeft aan, dat hij als portrettekenaar nooit erg aan de weg timmerde. “Onlangs was mijn eerste expositie, hier in Zonnetij”, vertelt Jan. “Anderen hebben hem daarvoor aan moeten sporen”, vult zijn vrouw Mieke aan. “Nu hangt er ook werk van Jan in het gemeentehuis in Beek en Donk.”
Van 28 oktober tot en met 19 november is het werk van Jan Krijnen te bewonderen in ’t Oude Raadhuis in Beek en Donk. “Ik zal daar regelmatig ook zelf aanwezig zijn”, zegt Jan. “Ik hou er wel van om met mensen te kletsen. En… misschien komt er nog een mooie karakteristieke kop voorbij.”
Diagnose
“Jan Krijnen, enorm gedreven portrettekenaar, zonder atelier, zonder kapsones. Kan uren vertellen over zijn grote passie”, stelt DeMooiLaarbeekKrant vast. “Ben je het met deze diagnose eens, Jan? “ Het antwoord is veelzeggend : “Ja, daar teken ik voor!”