Gek van... Fietsen!

Gek van: Waar bent u gek van? Allemaal hebben we vroeg of laat wel een hobby. Een passie. Een deel van je leven waar je vol hartstocht voor gaat. Voor sommige is het zelfs een overtuiging en levenswijze. Redacteur Jac Babin portretteert de mensen die ergens ‘Gek van...’ zijn.

“Een dag niet gefietst, is een dag niet geleefd”, zegt Ad Verhoeven uit Mariahout. Hij is op 70-jarige leeftijd goed voor zo’n 16000 tot 20.000 km per jaar. “Dit jaar ga ik over de 400.000 km heen, gerekend over de laatste 46 jaren.” Gigantische getallen, waarbij je eerder aan een auto zou denken dan aan een fiets.

Passie
“Wil je misschien ook weten hoeveel trapomwentelingen dat zijn? Hoeveel keer ik een ijsvogeltje onderweg zag? Ad schudt de getallen zo uit zijn mouw, dankzij de computer, waarop hij alles nauwkeurig bijhoudt. Ik ben gek van fietsen!”, zegt Ad. Eén dag in de week werkt Ad nog. U raadt het al… in een fietsenwinkel. Daar probeert hij als verkoper anderen een fiets aan te smeren.

Het begin
“Op twaalfjarige leeftijd ben ik begonnen op een racefiets”, zo kijkt Ad terug. “Na een paar jaar reed ik die in de frommels. Mijn vader kon zomaar niet een nieuwe betalen. Dus werd het voetballen. In 1976, inmiddels getrouwd met Diny, ben ik gaan toerfietsen. Bij BZET (Bloed, Zweet en Tranen) Dat ging me niet hard genoeg. Ik ging wedstrijden rijden op de weg, veldrijden en mountainbiken. In 1986 ben ik op de tandem terecht gekomen samen met Alfred, een blinde jongen. Met hem reed ik wel 300 wedstrijden. Met als hoogtepunt een gouden plak op de spelen van Barcelona. Tussen 1997 en 2006 heb ik nauwelijks gefietst, vanwege rugklachten.”

Plaatsnaamborden
In 2006 heb ik de draad van het fietsen weer opgepakt. Samen met mijn vrouw. We fietsten 60 tot 120 km per dag. Hier in de buurt, maar ook vanuit hotels in Duitsland, België, Frankrijk, Denemarken. We maakten een foto van plaatsnaamborden en andere borden die we onderweg zagen... Dat zijn inmiddels duizenden foto’s met leuke namen zoals Boerengat, Boerenhol, Nummer Een, Amen, Lachen,...

Moordaanslag
Onderweg hadden we leuke contacten met andere fietsers. Maar ook waren we in Limburg getuige van een moordaanslag. Voor onze ogen speelde zich een vechtpartij af. Een man werd in elkaar geslagen en toen reed de dader er nog met zijn auto overheen. Ik maakte foto’s en bezorgde die anoniem bij de politie. Later kregen we hier in Mariahout een brief in de bus van de dader. Hij beloofde, dat ons niets zou overkomen. Bij ons zat de schrik er echter goed in!

De laatste eer
“Diny, mijn vrouw is afgelopen jaar overleden. Ze was mijn vrouw, maar ook mijn fietsmaatje. Ik heb haar de laatste eer bewezen met de fiets. De rouwstoet bestond louter uit fietsers en ik vervoerde de kist met een aanhangertje achter mijn fiets.” Hier wordt het Ad duidelijk teveel…

Geschenk uit de hemel
Als DeMooiLaarbeekKrant een ander onderwerp wil aansnijden vertelt Ad verder. “Maar inmiddels heb ik geluk. Ik kreeg een relatie met Marij, een goede vriendin van Diny. Een geschenk uit de hemel! Zij was ook alleen. Zij begrijpt, dat ik gek ben van fietsen. Met haar ga ik verder waar ik met Diny was gebleven. Fotograferen van plaatsnaambordjes. Voor Brabant en Limburg moeten we er nog 20, dan hebben we ze allemaal. Fietsen…., elke dag! Ik hang van fietsen aan elkaar!”

Diagnose
Zelf noemt Ad fietsen een gezonde verslaving. Onze diagnose luidt, ‘prettig gestoord’ door een mooie passie.