‘We zijn nu op een veilige plek’

Aarle-Rixtel - In het Missieklooster Heilig Bloed in Aarle-Rixtel worden nu 27 mensen uit Oekraïne opgevangen. Hoewel ze het liefst zo snel mogelijk terug willen keren naar hun geboorteland, zijn ze blij dat ze nu een veilig onderkomen hebben. DeMooiLaarbeekKrant ging, samen met zuster Marie Benedicte en burgemeester Frank van der Meijden, met hen in gesprek.

Eén seconde is het stil. Dan volgt een groot applaus. Een jong meisje heeft zojuist op een piano in het klooster een mooi klassiek stuk gespeeld. De klanken van het pianospel komen binnen bij iedereen die in de ruimte staat. Zuster Marie Benedicte kijkt met trots. Zij en de overige 23 zusters in het klooster hebben hun huis opengesteld voor deze mensen uit Oekraïne. Zoals ze vaker mensen opvangen in het klooster. “Dat we mensen opvangen is voor ons vanzelfsprekend. Het is nu ook echt leuk. Ik was vorige week jarig en heb het nog nooit zo gevierd. Een meisje heeft de hele nacht van 12 uur ‘s nachts tot 6 uur ‘s ochtends een taart gebakken.” 

Volgens zuster Marie Benedicte verloopt het contact tussen de zusters en de vluchtelingen uitstekend. Via Google Translate begrijpen ze elkaar en de zusters geven Engelse les. “Met een omhelzing tonen ze hun dankbaarheid.” Nu verloopt alles prima, zuster Marie Benedicte is wel benieuwd hoe de toekomst eruit gaat zien. “We hebben er geen notie van hoe lang het gaat duren. Niemand heeft dat. Het is mooi dat de samenwerking met de gemeente prima verloopt.” 

Burgemeester Van der Meijden kan dat alleen maar beamen. “We hebben niet afgewacht en onze verantwoordelijkheid gepakt. We ondersteunen de zuster waar we kunnen.” 

Katja is de enige van de groep Oekraïners die goed Engels spreekt. “We hebben geluk dat we hier zijn. We zijn dankbaar voor alles.” Via Whatsapp hebben ze dagelijks contact met de mannen, die zijn achtergebleven in Oekraïne, om te vechten voor hun toekomst, de vrijheid van hun volk. “We zitten nu zonder onze eigen huizen, maar deze plek voelt nu als thuis voor ons. We zijn op een veilig plaats.” Geloven wat er nu allemaal gebeurt in haar thuisland kan Katja nog altijd niet. “Ik denk nog steeds dat het een droom is en dat we een keer wakker worden. Maar het is realiteit.” 

Aan het einde van het gesprek moet er een groepsfoto gemaakt worden, dat willen de vluchtelingen zelf ook graag. De burgemeester neemt plaats aan de zijkant. De Oekraïners willen dat hij graag in het midden gaat staan. Uit respect en daarmee willen ze nogmaals hun dankbaarheid tonen, voor wat Laarbeek tot nu toe voor hen doet.