Dauwtrappen

het is 5 uur in de vroege morgen
wat slaperig ga ik van huis
het is stil op straat
een ochtend zonder zorgen
die 6 mei verstaat

toch zie ik een man
die zijn hond uitlaat
mogguh…zeg ik met zachte stem
de man hoort het niet
het ligt vast aan hem

bij 't Anker zie ik mijn maten
al in rijen opgesteld
ik pak mijn instrument zo snel ik kan
de trom tikt af
daar gaan we dan

een vrouw in badjas gluurt
door de gordijnen heen
"och, daar zijn ze weer…"
we spelen nog een marsje
ze waardeert het zeer

de wandeling is ten einde
mijn schoenen zijn wat nat
dat was het weiland
het is duidelijk…
ik heb weer dauw getrapt

stilletjes weer naar huis
onderweg denk ik na
wat een gekke traditie toch
maar ach…
het is waar ik voor sta

want hoe prachtig is
het O&U korps op straat
die één ochtend per jaar
alle hanen van het dorp
een snooze-momentje laat