"Het leek soms wel een andere dimensie, dat Finland"

Beek en Donk – Wat zijn de plannen voor deze zomer? Nu, met corona? Rob Beekmans (51) en zijn Finse vrouw Sari (47) uit Beek en Donk wilden met midzomernacht in Finland zijn. Sinds dit jaar hebben ze daar een klein huisje; aan het water, diep verstopt in het bos. Het werd een werkvakantie – zonder stress en deadlines – om het nodige onderhoud te kunnen doen. 

Nabij het dorpje Eräjärvi 
“Ons huisje ligt nabij een heel klein dorpje, een paar uur rijden van Helsinki. Het is gebouwd in de jaren zestig en bereikbaar te voet of met de boot. Het huisje moest opgeruimd, geschilderd worden en de nodige reparaties ondergaan. Maar het was allereerst spannend of we er wel konden komen.”

“Tot onze schrik”
Rob vertelt: “We vertrokken een dag nadat Nederland sommige landen op geel zette. Maar, tot onze schrik, stond Finland daar niet bij! Finland liet geen toeristen toe. De vraag was of ik toerist was, of de partner van een Finse. Gelukkig publiceerde Finland – net de dag voordat we vertrokken –, een nieuwe richtlijn en mocht ik het land binnen. We hadden ervoor gekozen om via Travemünde in Duitsland, met een containerschip, naar Helsinki te reizen. Gelijk was dat onze redding, want je kon Denemarken en Zweden niet in. Het schip had een restaurant, een winkeltje en een bar, maar alles was dicht. Je kreeg twee keer per dag eten geserveerd. Het rare was dat je niet echt wist of je nu de Finse of Duitse maatregelen moest volgen. Onze oplossing was: mondkapje mee, afstand houden en onze handen desinfecteren. De overtocht duurt twee nachten; je zit de hele tijd op zee. Dat betekent totale rust, zeker als je daarnaar op zoek bent”, lacht Rob.

Veilig in ons huisje
“Op de dag van midzomernacht kwamen we aan in Finland. Onze verbazing was groot. Was in Duitsland het mondkapje verplicht, in Finland was het compleet anders. We gingen naar een supermarkt in de buurt van Tampere. En we zagen niemand met een mondkapje, geen afstand, geen gevoel van urgentie. Dat gaf me, na maanden op mijn hoede te zijn geweest, een ongemakkelijk gevoel. We deden snel onze boodschappen voor een hele week en gingen naar ons huisje.”

Hoezo afstand houden?
“Bij ons huisje is het veilig; geen buren, geen corona, niets van dat alles. Wat er wel is? Rust, muggen, veel muggen, een meer, sauna, worst, bier… en veel werk”, vertelt Rob. “Familieleden die op bezoek kwamen uit midden Finland, hadden alleen het nieuws over corona gehoord, maar kenden niemand die het had. Dus afstand houden? Hoezo pandemie? Ik werd geknuffeld en onze waarschuwingen dat we iets bij ons konden dragen, werden weggewuifd. Wij waren dus twee weken, ver weg van iedereen, in ons huisje. Maar niemand leek daar echt bezig met corona en met de maatregelen, behalve wij dan. Een andere dimensie leek het soms wel, dat Finland”, besluit Rob.