Witte gij 't nog? Café ‘Voermansrust’ Beek en Donk

Witte gij ’t nog? Café ‘Voermansrust’ aan de Gemertseweg? Nee zeker? Klopt, want dat café werd in de volksmond steevast D’n Engel genoemd, of nog huiselijker ‘Bij Nel d’n Engel’. Het café heeft er tot 1964 gestaan, toen moest het wijken voor de verbreding van de Gemertseweg. De MooiLaarbeekKrant werd hierover getipt door Marc Wijgergangs (14), kleinzoon van ‘Dora d’n Engel’ (74), die op haar beurt weer de dochter is van ‘Nel d’n Engel’.

‘D’n Engel’, een bijnaam
Het café werd ‘D’n Engel’ genoemd, omdat het steeds werd uitgebaat door iemand met de achternaam Engels. Janus Engels was in 1903 de eerste uitbater. In 1939 werd het café voortgezet door zijn dochter Nel Engels die getrouwd was met Harry Grassens. “Geen reden om onze bijnaam aan te passen”, lacht Dora. “Niks, ‘Bij Harry’ of zo, het bleef gewoon ‘Bij Nel d’n Engel’. Sommige mensen hier in Beek en Donk noemen mij trouwens ook vaak Nel in plaats van Dora. Ze doen maar!”

‘Voermansrust’, de echte naam
“Het was niet zomaar een café”, gaat Marc verder. “Je kon er ook wat eten, er werden ook kruidenierswaren verkocht en petroleum. Daarnaast onderhield ‘Jan de Voerman’, broer van Nel, met paard en wagen een expeditiebedrijfje tussen Beek en Donk en Eindhoven. Over ome Jan en zijn paard zou je een mooi dik boek kunnen schrijven”, vult Dora aan. ‘Voermansrust’ lag op een strategische plaats, een knooppunt van wegen. Dat zorgde vroeger voor veel aanloop van voerlui, die hier hun paard lieten rusten en zelf ook een biertje namen. Later werden dat chauffeurs, die een hapje kwamen eten en fietsers. Achter het café stond een schietpaal. De Groene Schut uit Beek schoot daar op een ‘puist’ (stronk) die boven aan de paal was bevestigd. Degene die het laatste stuk eraf schoot was koning. Dat kon uren duren, maar dat vonden ze volgens Dora bij ‘D’n Engel’, helemaal niet erg! De schietpaal staat nu langs de Aa, vlakbij het kasteel.

Quote: “Mijn moeder stuurde me naar kostschool omdat ze me de ruige cafépraat wilde besparen”

Romantiek in ‘D’n Engel’
Met een schuin oog naar haar man Mari, vertelt Dora dat ze zelf weinig van het café heeft meegekregen. “Mijn moeder stuurde me naar kostschool, omdat ze me de ruige cafépraat wilde besparen. Later had ik geen enkele behoefte om het café voort te zetten.” Marc vervolgt lachend: “Toch heb je ook wel het een en ander aan ‘D’n Engel’ te danken oma.” Reden voor Mari, die zich tot nu toe nauwelijks in het gesprek had gemengd, om in te grijpen. Het blijkt dat hij Dora, op één van de spaarzame momenten dat ze wél in het café aanwezig was, voor het eerst heeft ontmoet.
Hoe dat ging? Een gekuiste samenvatting van twee verschillende versies door De MooiLaarbeekKrant: “Drie kameraden, waaronder Mari Wijgergangs meldden zich na een avondje stappen bij ‘Nel d’n Engel’. Alle drie vallen ze op Dora. Ze besluiten om haar moeder te vragen of haar dochter nog even mee mag… om een frietje te kopen. Het antwoord was twee keer ‘nee’. Als Mari een laatste poging waagt, zwijgt moeder en kan Dora mee. “Zo en niet anders”, zegt Mari beslist.

Mooi plekje
Op de plek waar vroeger ‘D’n Engel’ stond, is Mari nog regelmatig te vinden. Hij heeft daar nog een stukje grond met wat schapen en een tractortje. “Mooi in de lente”, lacht hij. “Maar veel werk”, zucht hij. “Misschien denkt hij wel eens was ik toen ‘D’n Engel’ maar voorbijgefietst”, besluit Dora lachend.