"Mijn doel van onderzoek is kwaliteit van zorg verbeteren"

Lieshout – Vanaf vorige week heeft Laarbeek er een doctor bij: Christ-jan van Ganzewinkel (51) is de naam. Vanaf 2003 werkt hij als Verpleegkundig Specialist Neonatologie in het Máxima Medisch Centrum (MMC) in Veldhoven. Afgelopen week verdedigde hij zijn proefschrift 'Neonatal Pain, Out of Sight, Out of Mind' aan de Universiteit van Maastricht. Een opvallende prestatie, een bescheiden man...

Piepkleine pasgeborenen
Christ-jan heeft van dichtbij de neonatologie zien veranderen. "Weet je dat pas in 1989 aangetoond werd dat baby's pijn konden voelen? Eerder prikten ze maar gewoon. Was het tijd om te voeden, dan werd zelfs een slapend kindje wakker gemaakt. Nu is er meer overleg en wordt er gekeken naar wat de baby aankan." Christ-jan neemt de redacteur mee in de wereld van pasgeborenen en vertelt dat nu al bij een zwangerschapsduur van 24 weken behandeld kan worden. Dat is, vanaf de tijd dat Christ-jan begon, verschoven van 28 naar 24 weken. Hij vertelt over mensjes die zó klein zijn dat ze in een volwassen hand passen en over hun verontruste ouders. Dit laat hem zelf ook niet onberoerd. "Maar ik vind het geweldig en uitdagend om ouders in deze kwetsbare fase van hun leven te kunnen begeleiden."

"Hier moet ik iets mee"
Christ-jan werd geboren in Gemert en haalde zijn Havodiploma in 1982. Hij twijfelde of hij verpleegkundige in de psychiatrie wilde worden. Het werd de inserviceopleiding tot verpleegkundige in het Willibrordusziekenhuis in Deurne. "Je kent het wel, in zo'n flat met veel jonge meiden", lacht hij. "Maar wij kenden elkaar al, Marianne", laat hij zijn vrouw snel weten. "Tijdens mijn laatste stage op de kinderafdeling, eind jaren '80, werd een baby'tje, na een zwangerschapsduur van 28 weken, in een kamertje achteraf gelegd. Om te sterven. Het was kansloos. Een verpleegkundige wilde dat kindje niet alleen dood laten gaan en bleef erbij. Dat maakte veel indruk op me. Ik vroeg me af of sterven pijnlijk zou zijn. Ik zag op de afdeling artsen prikken geven, infusen aanleggen en dacht: 'Heeft die baby dan geen pijn?' Toen wist ik: hier moet ik iets mee, want dit hoort niet!" De fascinatie was geboren…

Pijnonderzoek
Zogezegd, zo gedaan. Na op de couveuse-afdeling in het Elkerliek te hebben gewerkt, volgde Christ-jan een opleiding tot neonatologie-verpleegkundige. Zijn afstudeerproject 'Pijn bij baby's' was aanleiding om in 1991 Pijngroepen op te richten. Hierin worden afspraken gemaakt hoe pijnbestrijding gegeven moet worden, zodat er minder pijn ervaren wordt. Christ-jan studeert ondertussen gestaag verder. Hij rondt zijn Master of Arts, Advanced Nursing Practice, af in 2003 en de onderzoekswereld gaat voor hem open. Geïnspireerd door grote namen in deze wereld schrijft hij artikelen en gaat hij naar internationale congressen. Hij vertelt: "Het is niet mijn doel geweest om te promoveren, zelfs niet mijn ambitie, maar ik wil een zinvolle bijdrage leveren aan het verpleegkundig en medisch specialisme." Dat het toch heel bijzonder is dat hij promoveert, daar wees een professor hem op. Immers, het zijn vaak studenten die worden aangenomen voor een promotieproject. En geen 51-jarige, die grotendeels in eigen tijd onderzoek doet en al nieuwe onderzoeksideeën heeft. Blijven volgen dus, deze bescheiden doctor Christ-jan…