Omwonenden het Anker krijgen uitleg en stellen vragen over vluchtelingenopvang

Omwonenden van muziekcentrum Het Anker, maar ook andere geïnteresseerden, konden dinsdagavond vragen stellen over de komst van asielzoekers daar, die vanaf 14 september tot en met minimaal 1 oktober in Laarbeek verblijven. 

Beek en Donk – De zaal loopt steeds verder vol en alle neergezette stoelen en tafels zijn zo goed als bezet. Het thema vluchtelingenopvang in Laarbeek lijkt te leven binnen de lokale gemeenschap, hoewel sommigen ‘meer mensen verwachtten, vanwege honderden reacties op sociale media’. 

Zodra alle aanwezigen zitten, neemt burgemeester Frank van der Meijden het woord. Hij legt de zaal uit waarom er twee bijeenkomsten gehouden worden (de tweede avond is op 7 september). “We hebben het wel degelijk ergens over als het gaat om de aanpak van tijdelijke noodopvang voor asielzoekers. Laten we daarom op een respectvolle manier met elkaar omgaan en ieder standpunt respecteren.” 

Iedereen aan bod
Paul van Dooren (Veiligheidsregio Brabant-Zuidoost) benoemt daarna meteen een aantal zaken om te proberen duidelijkheid te scheppen. Zo vertelt hij dat ‘er geen gelukszoekers bij de 115 asielaanvragers zitten’, hoewel dat vooraf wel gedacht had kunnen worden. Het begrip ‘veiligelanders’ wordt niet genoemd en daarom grijpt een bewoner een kans om deze vraag te stellen. “Hoe zit het met hen? Zijn ze misschien verborgen?” vraagt hij. Veiligelanders zijn asielzoekers afkomstig uit een land dat door de Nederlandse overheid als veilig wordt bestempeld. Van Dooren zegt dat daar geen sprake van is. “Ik begrijp jullie opmerkingen zeker, bijvoorbeeld als het gaat om de veiligheid van jullie kinderen, maar omdat de mensen bij ons bekend zijn en we weten hoe zij zich gedragen, hoeven jullie je geen zorgen te maken.”

Omwonenden stellen verschillende vragen aan Van Dooren en burgemeester Van der Meijden. “We hebben niks gehoord”, “er is geen brief gekomen”, “waarom werd de beslissing niet twee à drie maanden eerder met ons gecommuniceerd?”, “waarom midden in deze woonwijk?” zijn vragen van bewoners. Soms verhardt de toon, maar de dialoog blijft gericht op de inhoud. 

Indrukken
Monique van de Westerlo had voorafgaand aan de bijeenkomst twijfels over haar veiligheid, aangezien ze niet zeker wist of die gegarandeerd kon worden. “Ik kom laat thuis van mijn werk vanwege mijn avonddiensten in de zorg en ben daarnaast alleenstaand. Wat als er laat op de avond asielzoekers buiten lopen, ben ik dan beschermd? Ik vind het normaal dat we deze nieuwe mensen bescherming geven, maar wordt er tegelijkertijd aan onze bescherming gedacht?”, zegt ze na afloop. “Hoewel ik dagen rondliep met twijfels, heeft dit gesprek me gerustgesteld, omdat ik weet wat ik kan doen, mocht ik me onveilig voelen.”

Aan de andere kant zijn er tientallen mensen die zich aanmelden als vrijwilliger voor de vluchtelingenhulp, die door LEVLaarbeek wordt georganiseerd. Stefan Hamelijnck twijfelde niet om zijn naam in te vullen op het formulier. “Het verhaal was me duidelijk. Drie weken opvang vind ik kort, dus ik wil er graag iets aan bijdragen. Deze nieuwe mensen zijn welkom en ik wil me inzetten op elke mogelijke manier. Misschien kan ik zorgen dat deze vluchtelingen de mogelijkheid hebben om te tafeltennissen.”