Opgetekend: Nancy van Zutphen – van den Tillaart

Zoals de zon straalt over aspergevelden voor haar huis, zo straalt Nancy als ze de voordeur open doet. Een jonge labradoodle springt om haar heen. Een krachtige vrouw van 44, midden in het leven. Moeder van Lotte, Kiki en Tess en al 22 jaar samen met steun en toeverlaat Rob.

Nancy volgt al haar hele leven haar hart. Interesse en belangstelling voor anderen kleuren haar leven. “Je weet nooit welke dingen op je pad komen”, zegt ze serieus als eierstokkanker ter sprake komt. “Eigenlijk ben ik keihappy. Door mijn ziekte heb ik leren leven in het ‘hier en nu’. Dankbaar wat ik heb en kan. Bewust genieten van mijn gezin en het leven.” Een bijzondere instelling voor iemand die leeft tussen hoop en vrees, maar het is typisch Nancy.

Als klein meisje is Nancy invlechtkampioen. Kapster worden is een logische stap en na een kappersopleiding heeft ze het geluk om op haar stageadres in Lieshout te mogen blijven. Mooie kapsels maken is geweldig, maar Nancy is meer geïnteresseerd in de persoon onder de coupe. Tijdens de opleiding was er nauwelijks aandacht voor de psychologische kant van het vak, maar tijdens werkzaamheden is ‘het luisterende oor’ een van haar sterke punten. Om meer voor anderen te betekenen besluit ze MBO personeel en arbeid te volgen. Inmiddels bedrijfsleidster in de kapsalon studeert en werkt ze tegelijk. Toon Christiaens gelooft in haar talent en door hem hangt ze haar kappersschaar aan de wilgen en werkt ze drie jaar voor hem. Uiteindelijk komt Nancy bij pakketdienst DPD terecht. “DPD is een warm familiebedrijf dat enorm groeide”, legt Nancy uit. “Omdat er collega’s ziek waren kreeg ik taken die ontzettend interessant waren. Persoonlijke aandacht voor personeelsleden.” Omdat de functie op HBO-niveau is, studeert Nancy verder. “Mijn eindscriptie over proactief en reactief handelen bij ziekteverzuim kostte bloed, zweet en tranen. Hard studeren, zwanger, een huis bouwen, het was niet makkelijk. Ik vergeleek mezelf met een Matroesjkapoppetje, ik leerde zoveel facetten van mezelf kennen, maakte promotie en merkte dat emoties tonen een kracht is. Omdat ik er voor collega’s was, stapten ze gemakkelijk op me af. Maar de gemoedelijke sfeer was ook een valkuil. Diep in mijn hart was ik nog steeds kapster, die het klanten naar de zin wilde maken. Als je iemand moet ontslaan is dat natuurlijk een ander verhaal.”

Na de overstap naar een ander bedrijf moet Nancy een ‘pas op de plaats’ maken. Teruggaan naar haar oude liefde, het kappersvak, geeft rust. Misschien kan haar kapsalon wel anders zijn? Stiekem droomt ze van een plek waar mensen met een beperking kunnen werken, maar haar ziekte gooit roet in het eten. Tot haar verbazing komen nu ook weer mooie dingen op haar pad. Inmiddels heeft ze een gastles gegeven. Als ervaringsdeskundige vertelt ze haar verhaal aan verpleegkundigen in opleiding. Bijzonder hoeveel positieve energie dit geeft. Het leven van Nancy bestaat uit kleine grootse dingen. Met Rob en de meiden samen zijn, koffie drinken en borrelavonden met vriendinnen, schoolfruit snijden op school, lekker even weg met leuke mensen, wandelen, dit interview. Nancy blijft de warme persoon die ze is. Hopelijk nog veel ‘quality time’ met haar gezin en geliefden. Nancy volgt haar hart en geniet van het leven.