‘Rinus heeft mijn grootste droom uit laten komen’

Lieshout - Van een oproep voor dierenfoto’s in de krant, tot een wel erg bijzonder verhaal. De bijna 79-jarige Rinus van der Steen uit Lieshout belandde in november 2021 in het ziekenhuis en moest daar enige tijd verblijven. In de tussentijd zorgden de buren voor hondje Binky en mochten zij deze uiteindelijk zelfs houden. Gelukkiger kon hij de toen 10-jarige Lise Migchels niet maken.

Na binnenkomst in huize Migchels was Rinus er nog niet. Na een tijdje wachten kwam hij achterom en was Binky de eerste die het merkte. Kwispelend met zijn staartje begroette hij zijn oude baasje. Nog steeds even enthousiast en blij als Rinus binnen komt lopen. “Het is nog steeds mijn vriendje. Ik heb hem vanaf kleins af aan en hij is nu zeven jaar”, vertelt Rinus. Vorig jaar november ging het echter mis. “Door een bacterie in mijn bloed ben ik in het ziekenhuis terecht gekomen. Wat ik had lijkt op de MRSA-bacterie (ziekenhuisbacterie red.), en deze is resistent tegen veel antibiotica-middelen. Ik mocht tot wel drie á vier keer naar huis toe, maar dat werd weer teruggehouden omdat de antibiotica niet werkte. Uiteindelijk was er een die wel werkte, maar dat heeft zo’n vijf maanden geduurd.”

Droom
In de tussentijd werd er door de familie Migchels goed gezorgd voor Binky. “Toen Rinus met de ambulance werd opgehaald hebben we Binky in huis genomen zodat hij zich daar geen zorgen over hoefde maken”, vertelt moeder Els. Kinderen Mees en Merel, maar vooral Lise, waren gek op Binky. Nadat Rinus uit het ziekenhuis werd ontslagen en hij weer thuis woonde heeft hij zelf nog een tijdje voor Binky proberen te zorgen. “In die tijd kwam Lise Binky iedere avond ophalen om hem uit te laten. Toen dacht ik nog ‘ach, kinderen vinden dat één week leuk en dan houdt het meestal op’, maar Lise deed het wekenlang aan een stuk. Uiteindelijk ben ik toen met het paspoort naar Lise gegaan en heb ik besloten dat ze Binky mocht houden.” Lise stond versteld van het aanbod. “Rinus heeft mijn grootste droom uit laten komen. Met Sinterklaas vroeg ik altijd al een hondje en nu hebben we er een”, vertelt ze.

Volgens Els zeurden de kinderen al jaren over een hond, maar zagen zij dat nog niet zo zitten. “Maar toen we onze kinderen met Binky bezig zagen, waren we eigenlijk direct verkocht.” Ook Rinus is blij dat Binky het goed heeft nu. “Vroeger liep ik elke dag een rondje Lieshout van zo’n 6,5 kilometer, maar dat ging niet meer. Binky heeft toch beweging nodig en dat kreeg hij niet voldoende meer. Het is dus een goede beslissing geweest en hij is echt met zijn kont in de boter gevallen. Ze zorgen hier echt heel erg goed voor hem.”

Kantje boord
Daarnaast is Rinus blij dat hij er zelf nog is, want hij heeft twee keer op de Intensive Care gelegen. Naast de bacterie in zijn bloed heeft hij namelijk ook nog corona, hartproblemen, een klaplong én longkanker gekregen. Voor de longkanker is hij vijf keer bestraald en gelukkig is deze nu weg. “Ik kreeg een CT-scan voor iets anders, maar toen zagen ze een vlekje van zes millimeter op mijn long. Dat zijn ze toen gaan onderzoeken. Ik heb geluk gehad dat ze het op tijd ontdekten. Het is een hele heftige periode geweest waarin ik veel heb ingeleverd, maar naar omstandigheden gaat het nu goed. Na een inspanning ben ik vlug moe, maar ik ben er gelukkig nog. Wel heeft de bacterie mijn longen beschadigd, begin ik een beetje vergeetachtig te worden en heb ik last van concentratieverlies. Ik heb ook wel pech gehad, want ik had een medicijn voor mijn hartritmestoornis dat ging vechten met de antibiotica die ik kreeg voor de bacterie. Ik ben daarmee echt door het oog van de naald gekropen. Ik neem het ziekenhuis echter niets kwalijk, want ik ben ervan overtuigd dat ze er alles aan gedaan hebben om mij het beste te helpen.”

Rinus is echter niet de enige die ziek is geweest, want ook met Binky ging het niet altijd even goed. “Twee jaar geleden met Kerst merkte ik dat hij ziek was. Op eerste kerstdag ben ik naar de dierenarts in Lieshout gegaan, maar die waren niet open en toen ben ik doorverwezen naar het dierenziekenhuis in Geldrop. Daar kreeg ik wat antibiotica mee, maar een dag later was het nog steeds niet goed. Vervolgens heb ik de dierenarts in Lieshout opnieuw gebeld en mocht ik langskomen. Die zag dat het immuunsysteem van Binky op hol was geslagen en zijn rode bloedlichaampjes werden opgevreten. Als we niks deden zou hij diezelfde avond nog overlijden. In Nijverdal zit een dierenkliniek die honden bloedtransfusies geeft. Ik kon het niet over m’n hart verkrijgen om niets te doen, dus daar zijn we toen naartoe gegaan. Gelukkig heeft Binky het overleefd.”

Beloning
Om de familie Migchels te bedanken voor alle goede zorgen wilde Rinus ze een vlucht in een zweefvliegtuig geven. “Ik heb dat namelijk 45 jaar lang gedaan, maar toen ik het aanbood durfden ze het nog niet. Enkele maanden later wilden ze het toch wel en zijn we met z’n allen gaan vliegen. Ze vonden het fantastisch. Het geeft een goed gevoel om iemand anders een plezier te doen. Ze hebben het dik verdiend.” En Rinus? Die ziet Binky gelukkig nog vaak genoeg. “Als we een dagje weggaan dan vragen we aan Rinus of hij het leuk vindt om Binky weer een dagje in huis te nemen. Hij heeft echt twee huisjes en is bij beide enorm tevreden”, aldus Els.