Een hoog niveau in een zonnige tijd

Aarle-Rixtel - Muziekgezelschap “De Wanhoop” en zanggroep “De Keiegalmers” waren afgelopen donderdag samen te beluisteren in Zonnetij te Aarle-Rixtel.

Voor een groot publiek werd alles uit de muziekkast gehaald om ‘oude’ deuntjes aangenaam te laten klinken, zodanig dat het bij menig bewoner van “Zonnetij” een snaar deed trillen. In een tijd waarin andere muziekvormen hoogtij vieren voor het grote publiek, bleek dat “de oude doos” nog lang niet vergeten is.

Heerlijk Helmonds
De Helmondse zanggroep “De Keiegalmers” tilde “De Wanhoop” naar een nog hoger(!) plan, en dat zegt veel over de muzikale verstrengeling van Aarle-Rixtel met Helmond. Al jaren geeft deze zanggroep extra cachet aan de Keiekletsavonden. Zo ook nu: enthousiast werden door deze groep de teksten gezongen van vele liedjes waarvan de muziek door “De Wanhoop” op weergaloze wijze werd verklankt. Als zij hun zogenaamde eigen liederen zingen, maakt dat veel ondergoed nat; hun Helmonds dialect klinkt zo vermakelijk dat iedere Aarlenaar jaloers gaat verlangen naar zoveel eigenheid. Het spel van de accordeonist stuwt bij de kwaliteit van de groepsvertolking naar een heerlijk vermakelijk niveau. Met het prachtig gedragen lied “Wa lulde van mai” suggereerde de groep dat er in Ale net zoveel geroddeld wordt als in Helmond; die suggestie werd door een enthousiast gehoor bevestigd.

Dirigent Hubert Geurts de grootste kei
Hubert zie je smullen van de geslaagde vertolkingen van “oud zeer” en eigentijds Helmonds; hij weet iedere muzikant te bewegen om zich volledig te geven, als pendant van zijn eigen inzet. “De Wanhoop” heeft doorgaans in Willem Verhoeven een opperbeste spreekstalmeester; tijdens diverse optredens in het verleden wist Willem alle muziekstukken zodanig aaneen te smeden dat de toehoorders het idee hebben moeten krijgen dat de stukken op die manier tot stand zijn gekomen! Voor vanavond had Willem die functie overgedragen aan Marieke Bouwman, die op elegante wijze allerlei wijsheden bij het publiek bracht.

Hoofdschotel: Smartlappen!
Je hoeft niet uitgesproken van Holland te houden om zeer verknocht te zijn aan een dorp, in dit geval Aarle-Rixtel; hier horen wij graag de klokken luiden, wellicht mooier van klank dan die van Arnemuiden. Wonend dichtbij bij de Zuid-Willemsvaart en Wilhelminakanaal hebben wij net iets meer met de Maas dan met de Waal.

Om een maatschappelijke deun, over bezuinigingen en vermagering van zorg, enigszins te doen vergeten, speelden we “Niet Kniezen Niet Zeuren” om daarin te onderstrepen dat het leven de moeite waard is en we dat niet moeten vergête! Aan het eind van ons optreden klonk, terwijl de glazen al gevuld werden, “Rot ist der Wein”. Tot slot deinde de aanwezige “massa” mee op “We’ll meet again”: dat spreken we af. Zelden kun je meemaken dat er vijf toegiften gespeeld en gezongen worden; op deze avond verleidde het publiek de uitvoerende partijen tot extra zang en spel.

Dè ge bedankt zèèt dè witte
Nee, het klonk echt vriendelijk en gemeend dat dankwoord van Arie van Heukelom namens de vrijwilligers. Bets van Ham plaatste een gouden opmerking met een bedankje aan de vrijwilligers.