Baby Nathan op een heel bijzondere manier ter wereld gekomen
NULLBaby Nathan op een heel bijzondere manier ter wereld gekomen
Persoonlijk verhaal van vrijwilliger en redacteur van De MooiLaarbeekKrant: Dieuwke Kommerij
Eindhoven – Afgelopen dinsdagochtend is in mijn Ford K – u leest het goed- om 11.20 uur een gezond jongetje geboren, pal voor de hoofdingang van het Catharina Ziekenhuis . We hebben de verloskamers net niet gehaald. ’s Avonds kon Nathan samen met moeder Silver naar huis om kennis te maken met zijn twee grote broertjes.
Een terugblik …
Het lijkt een rustige dinsdagochtend in de zomervakantie te worden. Mijn kinderen spelen en ik drink mijn tweede kopje koffie. Rond half 11 gaat de telefoon: Het is zover…. Ik hoor aan haar stem dat het menens is. Snel roep ik de hulp in van buren voor mijn eigen kinderen. Met gepaste spoed rijd ik naar Beek en Donk, waar moeder Silver – pas verhuisd vanuit Lieshout- er sinds korte tijd alleen voorstaat. We zetten de kinderen af bij een vriendin van moeder in Lieshout. Het avontuur kan beginnen. De reis naar het Catharina Ziekenhuis om te bevallen en waar op onze komst is gerekend.
Onderweg
Het echte ‘werk’ zit eraan te komen, maar tot Nuenen is het relatief rustig in mijn autootje. Silver belt nog een vriendin en gespannen lachend rollen we over de rotonde. Tot de vliezen breken en het vruchtwater zijn weg vindt. De bevalling dient zich aan. In mijn beleving is het ziekenhuis opeens heel ver weg. Ik overweeg 112 te bellen, maar zie ervan af. Waarschijnlijk ben ik zelf sneller, schat ik in. Met de alarmlichten, al claxonnerend, negeer ik het laatste stoplicht en rijd naar de hoofdingang. De verlossing en hulp lijkt nabij …
Verlossing was heel nabij
Ik laat mijn EHBO-kennis voor wat het is – bij het slachtoffer blijven- en sprint met een noodgang naar de balie. Een mens in nood - én één met verhoogd adrenalinegehalte- doet niet aan sociaal gedrag, dringt voor, en zegt dat er hulp nodig is. “In mijn auto ligt een mevrouw te bevallen, snel, snel!”. Als sprintend terug naar mijn auto. En dan ben ik stil. Ik zie Silver zitten met een baby’tje in haar schoot. Onbeschrijflijk. Ik pak snel een handdoek en drapeer die om de baby: het is een jongetje!
Niet vanzelfsprekend
Silver kijkt terug op een hele speciale bevalling en vertelt dat ze niet gedacht had zó sterk te zijn. Ik ken Silver - die oorspronkelijk uit Nigeria komt en daar economie heeft gestudeerd - van de koffieochtend voor allochtone vrouwen in Lieshout. Ze riep mijn hulp in. Voor mij is het wederom duidelijk geworden dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend om bij een geboorte een beroep te kunnen doen op familie of andere sociale contacten. Het werd een dag met bijzondere mensen: de taxichauffeur die een plaid weggaf, een pas afgestudeerd arts, die zich in de auto om Silver bekommerde, de verpleegkundigen Monique en Miriam die ons installeerden in de auto om naar huis te gaan. Een bijzondere dinsdag…!
Mocht u goede babykleding voor Nathan hebben, stuur dan een mailtje naar redactie@mooilaarbeek.nl
