Ger Coppens in Ons Tejater

Lieshout - Het is al enkele jaren geleden dat Ger Coppens optrad met haar apostelen, maar op zondagmiddag 27 november had Lieshout de primeur van haar herstart. Net als wij allemaal enkele jaren ouder, maar Ger was er weer helemaal met haar liedjes, vertelseltjes, kwinkslagen en niet te vergeten haar onvolprezen apostelen. Geweldig zoals die apostelen muziek kunnen maken.

Maar ook Ger was het zingen nog echt niet verleerd. Een hoestbuitje tussendoor… het kan gebeuren. Dropje, slokje water of iets anders en gewoon opnieuw beginnen. Met deze primeur zorgde Ger voor weer een uitverkochte zaal in Ons Tejater. Het was geweldig genieten en het is vooral de sfeer die Ger oproept met haar liedjes, dat je er zo fijn in kunt meegaan. De sfeer van vroeger, de Sint die komt ‘rijen’, de heimwee naar het dorp waar ze geboren is en waar ze nog komt om het graf van haar moeder te bezoeken. In het lied Tussenland bezingt ze het allemaal. Ze vertelt over het leven nu ze niet meer hoeven te werken. Een liedje uit de tijd dat haar kinderen nog klein waren en hoe intens je daarvan als moeder kunt genieten. Tussendoor een verhaaltje dat het kindje van toen al vader is en je op zijn kinderen mag passen. Ook al mag het niet, een liedje over een zwart jongetje. Ja, de teksten zijn niet veranderd. De liefde tussen twee mannen. Het aansteken van een kaarsje. En komt er een bijzonder meisje met de naam Anouk het podium oplopen omdat ze mee wil zingen, dan kan dat allemaal. Laudate, een liedje over een bedevaart naar Lourdes. Gewoon Ger en die bijzondere apostelen. Apostel Jan die veel instrumenten bespeelt en dat met veel gevoel. Evenveel gevoel voor sfeer als Ger meegeeft in haar liedjes. 

Als afsluiter na al die liedjes met Brabantse teksten komt er een meezinger in het Engels. En natuurlijk zong de zaal mee. Een theatervoorstelling op een zondagmiddag kan dus ook. Buiten was het druilerig en koud en binnen lekker warm. Het was een geweldige middag.

Recensie: Nelly de Groot-Cooijmans